Miłość i demokracja. Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku. 10 czerwca – 10 września 2006.

W wystawie biorą udział: Katarzyna Korzeniecka, Robert Rumas, Dorota Nieznalska, Zuzanna Janin, Hanna Nowicka, Tomasz Kozak, Tomasz Kitliński, Karolina Breguła, Aleksandra Buczkowska, Eliza Ciborowska, Maciej Osika, Bogna Burska, Katarzyna Górna, Anna Tyczyńska, Karolina Wysocka, Justyna Apolinarzak, Karol Radziszewski, Michał Stachyra, Anna Nawrot, Wojciech Gilewicz, Joanna Nowek, Izabella Gustowska, Magdalena Samborska, Aleksandra Polisiewicz, Joanna Rajkowska, Dariusz Fodczuk, Ewa Majewska, Ellyn Southern, Marysia Lewandowska, Neil Cummings, Adrien Sina.
Kurator: Paweł Leszkowicz. Współpraca: Karolina Grabowicz, Robert Rumas

Cała tradycja kultury opowiada mnogie historie płci, seksualności i miłości. Wystawa „Miłość i demokracja” jest kontynuacją w twórczości współczesnych artystów tego zapomnianego w Polsce dziedzictwa.

Istnieje wiele rodzajów sztuki i miłości, na które powinno być miejsce w demokracji. Twórczość artystyczna najlepiej oddaje wielości relacji, wyobrażeń i doświadczeń wizualnych i miłosnych . Sztuka otwiera przed nami miłosną, erotyczną i estetyczną przestrzeń wielości, poza represją i dyskryminacją. Przyjmując jako punkt wyjścia pluralizm demokratycznej kultury, należy uznać kwestię prawa do wolności ekspresji i miłości jako fundamentalny element praw człowieka.

Zaprezentowana sztuka odsłaniania życie w rozmaitych kombinacjach tożsamości płciowej i seksualnej, odkrywa znaczenia w relacjach pomiędzy kobietą i kobietą, mężczyzną i mężczyzną, kobietą i mężczyzną. Nie ma tu miejsca na pojedynczą perspektywę na miłość z punkt widzenia tylko jednej orientacji lub płci, są mnogie historie miłości, mnogie narracje seksualności.

W społeczeństwie polskim trwa debata pomiędzy zamkniętą i otwartą postacią wizerunku, związku, płci i seksualności. Wystawa jest głosem artystycznym w tej dyskusji, przyjmując, iż każdy rodzaj miłości i seksualności jest jednakowo ważny, znaczący, fascynujący, warty przedstawienia i wiedzy. Z pozycji miłosnego, erotycznego i płciowego indywidualizmu, artyści opowiadają swoje historie erotyzmu, dalekie od stereotypowych przyzwyczajeń, rozpostarte pomiędzy sentymentalnością a brutalnością. Sztuka jak i seksualność stają się formą egzystencji i poznania.