POLECAMY
A
A
A
„Efekt pasażu”. Artyści biorący udział w wystawie: Łukasz Dziedzic, Grzegorz Hańderek, Magda Hueckel, Szymon Kobylarz, Jerzy Kosałka, Maciej Linttner, Paulina Poczęta, Joanna Rzepka, Grzegorz Sztwiertnia, Grażyna Tereszkiewicz, Andrzej Tobis, Małgorzata Wielek-Mandrela, Zorka Wollny, Joanna Wowrzeczka. Odsłona pierwsza 8-18.01.2011, Otwarta Pracownia w Krakowie. Odsłona druga 28.01.-27.02.2011, Muzeum Górnośląskie w Bytomiu. Organizator wystawy: Galeria Strefa A w Krakowie.
Projekt wystawienniczy „Efekt pasażu” jest próbą podjęcia refleksji nad antropologią miejsca i jego wirtualnego przedstawienia. Wystawa ma więc stanowić prezentację dzieł, które w sposób dosłowny bądź metaforyczny będą odwoływać się do wybranych przez artystów enklaw w przestrzeni prywatnej oraz publicznej, prezentując je w aspekcie ich wzajemnego oddziaływania i przenikania. Punktem wyjścia dla kuratorów projektu stała się estetyczna i antropologiczna refleksja Waltera Benjamina, dotycząca przeobrażenia wizerunku współczesnego miasta, w którym pojawia się nowy „bohater naszych czasów” – flâneur – a wraz z nim – miejski pasaż. Ten ostatni stanowi symboliczny emblemat przemian społecznych, ekonomicznych i kulturalnych, jakie nastąpiły w Europie na przełomie XIX i XX w. i trwają do dnia dzisiejszego. Pasaże – jako elementy architektury miejskiej i zarazem wyobrażeniowe figury – są przestrzeniami pozostającymi z flâneurem oraz urbanistycznym otoczeniem we wzajemnym napięciu i w bliskim oddziaływaniu.
Intencją kuratorów wystawy było prześledzenie, jak we współczesnych praktykach artystycznych przenika się to, co prywatne i publiczne. Prezentowane na wystawie prace – bezsprzecznie – obrazują owo zjawisko przenikania się wzorców kulturowych o najróżnorodniejszej proweniencji. Szczególnie widoczne staje się to w realizacjach odwołujących się do problemu upubliczniania tego, co intymne i osobiste, a jednocześnie standaryzacji w naszym osobistym życiu tego, co społecznie pożądane oraz „medialne”.
Zaproszeni na wystawę artyści, choć związani są od lat z krakowskim i śląskim środowiskiem twórców, nie definiują swojej sztuki przez kategorię lokalności. Wręcz przeciwnie. To zaś pozwoliło nam – przynajmniej mamy taką nadzieję – na ukazanie aspektu płynności i efemeryczności każdego miejsca i każdej tożsamości. Jakkolwiek niektóre prace na planie wizualnym i antropologicznym mogą pozornie konstruować swoiste „okna” indywidualnej i/lub zbiorowej) pamięci, w każdym przypadku są to okna subiektywnego obserwatora-współuczestnika zdarzeń w jednym z wielu miast.
Kraków, podobnie jak miasta śląskiej aglomeracji, to przestrzenie niezwykle intensywnie nasycone symbolicznie, emocjonalnie i estetycznie. Mieszkające tu społeczności również nie tworzą jednorodnej i jednowymiarowej grupy, lecz określa je melanż i płynność. Wszystko to sprzyja konstruowaniu różnorodnych tożsamości i figur wyobrażeniowych, które znajdują szczególnie mocną artykulację w kulturze – począwszy od architektury, sztuki oraz mody, a skończywszy na obyczajach i modelach życia społecznego. Wydaje się nam, że „Efekt pasażu” artykułuje tę polifonię głosów i obrazów, i że może on także stworzyć przyczynek do dyskusji nad ideą naszego miejsca w czasie i przestrzeni oraz granicami naszego udziału w rzeczywistości.
Grażyna Tereszkiewicz & Roman Lewandowski
Projekt wystawienniczy „Efekt pasażu” jest próbą podjęcia refleksji nad antropologią miejsca i jego wirtualnego przedstawienia. Wystawa ma więc stanowić prezentację dzieł, które w sposób dosłowny bądź metaforyczny będą odwoływać się do wybranych przez artystów enklaw w przestrzeni prywatnej oraz publicznej, prezentując je w aspekcie ich wzajemnego oddziaływania i przenikania. Punktem wyjścia dla kuratorów projektu stała się estetyczna i antropologiczna refleksja Waltera Benjamina, dotycząca przeobrażenia wizerunku współczesnego miasta, w którym pojawia się nowy „bohater naszych czasów” – flâneur – a wraz z nim – miejski pasaż. Ten ostatni stanowi symboliczny emblemat przemian społecznych, ekonomicznych i kulturalnych, jakie nastąpiły w Europie na przełomie XIX i XX w. i trwają do dnia dzisiejszego. Pasaże – jako elementy architektury miejskiej i zarazem wyobrażeniowe figury – są przestrzeniami pozostającymi z flâneurem oraz urbanistycznym otoczeniem we wzajemnym napięciu i w bliskim oddziaływaniu.
Intencją kuratorów wystawy było prześledzenie, jak we współczesnych praktykach artystycznych przenika się to, co prywatne i publiczne. Prezentowane na wystawie prace – bezsprzecznie – obrazują owo zjawisko przenikania się wzorców kulturowych o najróżnorodniejszej proweniencji. Szczególnie widoczne staje się to w realizacjach odwołujących się do problemu upubliczniania tego, co intymne i osobiste, a jednocześnie standaryzacji w naszym osobistym życiu tego, co społecznie pożądane oraz „medialne”.
Zaproszeni na wystawę artyści, choć związani są od lat z krakowskim i śląskim środowiskiem twórców, nie definiują swojej sztuki przez kategorię lokalności. Wręcz przeciwnie. To zaś pozwoliło nam – przynajmniej mamy taką nadzieję – na ukazanie aspektu płynności i efemeryczności każdego miejsca i każdej tożsamości. Jakkolwiek niektóre prace na planie wizualnym i antropologicznym mogą pozornie konstruować swoiste „okna” indywidualnej i/lub zbiorowej) pamięci, w każdym przypadku są to okna subiektywnego obserwatora-współuczestnika zdarzeń w jednym z wielu miast.
Kraków, podobnie jak miasta śląskiej aglomeracji, to przestrzenie niezwykle intensywnie nasycone symbolicznie, emocjonalnie i estetycznie. Mieszkające tu społeczności również nie tworzą jednorodnej i jednowymiarowej grupy, lecz określa je melanż i płynność. Wszystko to sprzyja konstruowaniu różnorodnych tożsamości i figur wyobrażeniowych, które znajdują szczególnie mocną artykulację w kulturze – począwszy od architektury, sztuki oraz mody, a skończywszy na obyczajach i modelach życia społecznego. Wydaje się nam, że „Efekt pasażu” artykułuje tę polifonię głosów i obrazów, i że może on także stworzyć przyczynek do dyskusji nad ideą naszego miejsca w czasie i przestrzeni oraz granicami naszego udziału w rzeczywistości.
Grażyna Tereszkiewicz & Roman Lewandowski
Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |