ISSN 2658-1086
SŁODKI SMAK ZEMSTY ('ZEMSTA NIETOPERZA')
A
A
A
Teatr Muzyczny Arte Creatura z Sosnowca znowu zaprosił widzów w operetkową podróż. Tym razem przygotowano jedną z najsłynniejszych operetek, a mianowicie „Zemstę nietoperza” Johanna Straussa syna, która swoją premierę miała 5 kwietnia 1874 roku i która weszła już do kanonu, bo sięgają po nią twórcy najważniejszych scen muzycznych świata. Literackim pierwowzorem libretta była farsa Rodericha Benedixa, nosząca tytuł „Więzienie”. Francuscy autorzy – Henri Meilhac i Ludovic Halévy – zmodyfikowali jej treść, nadając swemu dziełu tytuł „Przyjęcie”, wprowadzając nowe postaci i upraszczając akcję. I to na podstawie ich tekstu powstało libretto autorstwa Karla Haffnera i Richarda Genée, które na język polski w niepowtarzalnym stylu, z wielką lekkością, dowcipem i ironią, zostało przełożone przez samego Juliana Tuwima.
Reżyserii spektaklu podjęła się Barbara Bielaczyc, która wcześniej z powodzeniem wyreżyserowała także „Krainę Uśmiechu”. Spektaklowi towarzyszył Chór Czechowickiego Teatru Muzycznego, a także orkiestra, tym razem pod batutą Wojciecha Gwiszcza, który prowadzi między innymi jeden z najstarszych chórów męskich w Polsce (Chór Męski Hejnał przy KWK „Wujek”) i jest dyrygentem w takich kultowych już musicalach w Teatrze Rozrywki w Chorzowie, jak „Jesus Christ Superstar”, „Skrzypek na dachu” czy „Sweeney Todd”.
Fabuła jest dość skomplikowana. Tytułowym nietoperzem jest doktor Falke (w tej roli Jan Żądło), który postanawia zemścić się na przyjacielu Gabrielu von Eisensteinie (Jarosław Wiewióra) za upokorzenie, jakie ten mu kiedyś zgotował, zostawiając pijanego na środku ulicy w przebraniu nietoperza. W intrygę przypadkowo wciągnięci zostają: żona Gabriela – Rozalinda (Urszula Cichocka), służąca Adela (Asia Szynkowska vel Sęk), a także dawny ukochany Rozalindy – śpiewak Alfred (Paweł Brożek) i książę Orlovsky (Aleksandra Pokrywczyńska), wydający bal, na którym zemsta ma się dokonać. Oczywiście wszystko kończy się szczęśliwie, a wydarzeniom towarzyszy nie tylko komizm sytuacyjny, ale i słowny, zwłaszcza w wykonaniu więziennego strażnika Frosha (w tej roli Łukasz Stawowczyk).
Operetka składa się z trzech aktów, w których akcja rozgrywa się w trzech różnych miejscach. Jesteśmy więc początkowo w salonie domu Gabriela i Rozalindy, by potem przenieść się do wspaniałego pałacu księcia Orlovsky’ego. Szczęśliwy finał rozgrywa się natomiast za więziennymi kratami. Warto pochwalić Jarosława Wewiórę i Dorotę Wewiórę, którzy byli odpowiedzialni za scenografię i kostiumy. Elementy te robią wrażenie, podkreślając groteskowość i ironiczny humor historii. Motywy instrumentalne przeplatają się z wokalnymi, arie z duetami, co powoduje, że przedstawienie jest bardzo dynamiczne. Mocno wypadają sceny zbiorowe, zwłaszcza na balu, chór Czechowickiego Teatru Muzycznego doskonale wkomponowuje się bowiem w tę komedię omyłek. Paweł Brożek po raz kolejny pokazał swoje zdolności komediowe jako niezwykle sugestywny i dynamiczny kochanek-śpiewak, Urszula Cichocka w partii Rozalindy bardzo dobrze wywiązała się z trudnego wokalnego zadania, a tenor Jarosław Wewióra i baryton Jan Żądło to talenty, które należy szlifować. Zastanawiający jest tylko powód, dla którego rolę księcia Orlovsky’ego powierzono kobiecie… Jednakże Aleksandra Pokrywczyńska wywiązała się ze swego zadania znakomicie. Podobnie jak orkiestra pod batutą Wojciecha Gwiszcza, która ze świetnym rezultatem zmierzyła się z muzyką Straussa, grając lekko i współtworząc tym samym klimat spektaklu.
„Zemsta nietoperza” w wykonaniu sosnowieckiego Teatru Muzycznego Arte Creatura to feeria wspaniałych barw i melodii, z akcją pełną subtelnego erotyzmu, dowcipów słownych i sytuacyjnych, wspaniałych popisów wokalnych i zabawnych aluzji także do naszej rzeczywistości.
Reżyserii spektaklu podjęła się Barbara Bielaczyc, która wcześniej z powodzeniem wyreżyserowała także „Krainę Uśmiechu”. Spektaklowi towarzyszył Chór Czechowickiego Teatru Muzycznego, a także orkiestra, tym razem pod batutą Wojciecha Gwiszcza, który prowadzi między innymi jeden z najstarszych chórów męskich w Polsce (Chór Męski Hejnał przy KWK „Wujek”) i jest dyrygentem w takich kultowych już musicalach w Teatrze Rozrywki w Chorzowie, jak „Jesus Christ Superstar”, „Skrzypek na dachu” czy „Sweeney Todd”.
Fabuła jest dość skomplikowana. Tytułowym nietoperzem jest doktor Falke (w tej roli Jan Żądło), który postanawia zemścić się na przyjacielu Gabrielu von Eisensteinie (Jarosław Wiewióra) za upokorzenie, jakie ten mu kiedyś zgotował, zostawiając pijanego na środku ulicy w przebraniu nietoperza. W intrygę przypadkowo wciągnięci zostają: żona Gabriela – Rozalinda (Urszula Cichocka), służąca Adela (Asia Szynkowska vel Sęk), a także dawny ukochany Rozalindy – śpiewak Alfred (Paweł Brożek) i książę Orlovsky (Aleksandra Pokrywczyńska), wydający bal, na którym zemsta ma się dokonać. Oczywiście wszystko kończy się szczęśliwie, a wydarzeniom towarzyszy nie tylko komizm sytuacyjny, ale i słowny, zwłaszcza w wykonaniu więziennego strażnika Frosha (w tej roli Łukasz Stawowczyk).
Operetka składa się z trzech aktów, w których akcja rozgrywa się w trzech różnych miejscach. Jesteśmy więc początkowo w salonie domu Gabriela i Rozalindy, by potem przenieść się do wspaniałego pałacu księcia Orlovsky’ego. Szczęśliwy finał rozgrywa się natomiast za więziennymi kratami. Warto pochwalić Jarosława Wewiórę i Dorotę Wewiórę, którzy byli odpowiedzialni za scenografię i kostiumy. Elementy te robią wrażenie, podkreślając groteskowość i ironiczny humor historii. Motywy instrumentalne przeplatają się z wokalnymi, arie z duetami, co powoduje, że przedstawienie jest bardzo dynamiczne. Mocno wypadają sceny zbiorowe, zwłaszcza na balu, chór Czechowickiego Teatru Muzycznego doskonale wkomponowuje się bowiem w tę komedię omyłek. Paweł Brożek po raz kolejny pokazał swoje zdolności komediowe jako niezwykle sugestywny i dynamiczny kochanek-śpiewak, Urszula Cichocka w partii Rozalindy bardzo dobrze wywiązała się z trudnego wokalnego zadania, a tenor Jarosław Wewióra i baryton Jan Żądło to talenty, które należy szlifować. Zastanawiający jest tylko powód, dla którego rolę księcia Orlovsky’ego powierzono kobiecie… Jednakże Aleksandra Pokrywczyńska wywiązała się ze swego zadania znakomicie. Podobnie jak orkiestra pod batutą Wojciecha Gwiszcza, która ze świetnym rezultatem zmierzyła się z muzyką Straussa, grając lekko i współtworząc tym samym klimat spektaklu.
„Zemsta nietoperza” w wykonaniu sosnowieckiego Teatru Muzycznego Arte Creatura to feeria wspaniałych barw i melodii, z akcją pełną subtelnego erotyzmu, dowcipów słownych i sytuacyjnych, wspaniałych popisów wokalnych i zabawnych aluzji także do naszej rzeczywistości.
Johann Strauss II: „Zemsta nietoperza”. Reżyseria: Barbara Bielaczyc. Obsada: Jarosława Wewióra, Jan Żądło, Paweł Brożek, Mariusz Hanulak, Aleksandra Pokrywczyńska, Asia Szynkowska vel Sęk, Urszula Cichocka, Łukasz Stawowczyk i in. Chór Czechowickiego Teatru Muzycznego. Orkiestra Teatru Muzycznego Arte Creatura pod dyr. Wojciecha Gwiszcza. Premiera: 11 maja 2014. Teatr Muzyczny Arte Creatura.
| Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |
 |
 |