ISSN 2658-1086
JAZDA OBOWIĄZKOWA
A
A
A
Adam Adach „Portrety. Lustra”. Malarstwo. Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa, Al. Ujazdowskie 6. 27 kwietnia – 10 czerwca 2007.
Malarstwo Adama Adacha podejmuje problem pamięci zarówno osobistej, jak i historycznej. W jego obrazach wątki prywatne, często osnute na wspomnieniach z dzieciństwa, przeplatają się z odniesieniami do historii i doświadczeń zbiorowych. Inspiracją bywają anonimowe fotografie, wycinki z gazet, ilustracje w książkach, sceny zapisane w aparacie fotograficznym lub w szkicowniku. Malarstwo Adacha jest niemal zupełnie pozbawione narracji, lecz wyposażone w emblematyczną anegdotę. W swoich ostatnich pracach, pokazywanych w 2006 na wystawie we Wiedniu, artysta tropi ślady totalitarnych ideologii pozostawione w pomnikach architektonicznych i abstrahując je z kontekstu wskazuje na ponadczasową moc tych melancholijnych wizerunków.
Wystawa w CSW prezentuje najnowsze prace przygotowane specjalnie na tę ekspozycję. Pojawia się na nich szczególny, malarski komentarz do polskiej rzeczywistości, widzianej oczyma artysty, który przez ostatnie lata obserwował ją z dystansu i zachował głównie w sferze nostalgii.
„Kilkadziesiąt sekund źle wywołanej taśmy filmowej”. Galeria Raster. Warszawa, ul. Hoża 42 m 8. 31 marca – 5 maja 2007.
W wystawie biorą udział: Rafał Bujnowski, Aneta Grzeszykowska, Elin Hansdottir, Igor Krenz, Lisa Oppenheim, Zbigniew Rogalski, Wilhelm Sasnal
To co widzisz, zanim ułoży się w historię. „Kilkadziesiąt sekund źle wywołanej taśmy filmowej” to wspólny pokaz siedmiu prac, które w różny sposób odnoszą się do procesu widzenia i towarzyszących mu zakłóceń, niejasności i złudzeń. W jakim stopniu wyobraźnia wpływa na proces widzenia, a w jaki sposób czynią to wcześniej zapamiętane obrazy i przyzwyczajenia? Czy można widzieć w sposób kreatywny? Każda z prezentowanych na wystawie prac to osobne doświadczenie, przybliżające ów kluczowy moment w procesie poznania, w którym umysł poddaje interpretacji obraz rejestrowany przez wzrok. Co dzieje się, kiedy te obrazy nie tworzą logicznej całości, kiedy poszczególne klatki nie układają się w film? Kiedy zamiast budowania narracji nasz umysł zmaga się z zagadką, z błędem, z podwójnym lub nieostrym obrazem? Nasza wystawa jest przyglądaniem się widzeniu i odkrywaniem tego, co dzieje się na jego obrzeżach. W ogólności zaś wynika z intuicji, że ludzi, rzeczy i również sztukę warto obserwować uważnie i szczegółowo, zaś proces rozumienia rozpoczynać od krytyki własnego aparatu wzroku.
Hubert Czerepok „Dziwni turyści”. Galeria Potocka, Kraków, pl. Sikorskiego 10. 26 kwietnia – 15 czerwca 2007.
Wystawa „Dziwni turyści” nawiązuje do prawdziwych wydarzeń, które miały miejsce we wsi Emilcin koło Opola Lubelskiego, gdzie 10 maja 1978 roku wylądował Niezidentyfikowny Obiekt Latający. Świadkiem i uczestnikiem tych zdarzeń był rolnik Jan Wolski, który został zabrany do pojazdu Obcych. Jest to jedna z najgłośniejszych historii w Polsce, przebadana i dokładnie zdokumentowana przez ufologów. Powstał również film „Owiedziny. U progu tajmemnicy”, komiks „Przybysze” z rysunkami Grzegorza Rosińskiego wydany w serii Relax oraz książka Zbgniewa Blani-Bolnara – „Zdarzenie w Emilcinie”.
Projekt „Dziwi Turyści” składa się z kilku części: serii fotografii wykonanych na miejscu zdarzenia, repliki statku UFO w skali 1:10 wykonanego według rysunków Grzegorza Rosińskiego i szczegółowych opisów Jana Wolskiego, filmu nakręconego w czasie przejazdu przez wioskę Emilcin oraz z archiwum filmowego artysty – „Nowy porządek świata” - złożonego z około 200 filmów różnego pochodzenia opisujących teorie spiskowe i konspiracyjne. W ramach wystawy zostanie pokazany również archiwalny dokument z 1978 roku – „Odwiedziny. U progu tajmemnicy” (TVP2). „Dziwni turyści” są swoistym reenactmentem wydarzeń z przeszłości, gdzie fikcja miesza się z prawdą. Seria fotografii oraz film z Emicina postały w czasie wizji lokalnej przeprowadzonej przez Czerepoka w kwietniu 2007 roku.
„Zamieszkiwanie”. BWA Wrocław. Galeria Sztuki Współczesnej – Awangarda. ul. Wrocław, ul. Wita Stwosza 32. 30 marca – 6 maja 2007.
W wystawie biorą udział: Janet Grau, Juliane Koehler, Michaele Schweiger, Jan Brokof, Marc Flossmann, Pfelder.
„Zamieszkanie” jest kolejnym już projektem kuratorskim wrocławskiej artystki Anny Płotnickiej. W poprzednich, głośnych wystawach z cyklu „Krzątanina” Płotnicka zajmowała się problematyką związków codzienności i sztuki. Docenione jako przełomowe na polskiej scenie wystawienniczej, wprowadzały one w główny nurt jej zainteresowań - obok wątków feministycznych - również to co peryferyjne i banalne.
Wystawa „Sich Einrichten / Zamieszkanie” to realizacja dwuetapowa. Do pokazywanej w galerii BWA Awangarda edycji kuratorka zaprosiła sześciu niemieckich artystów z Drezna i Berlina. Cały projekt powstał jednak dużo wcześniej. Pierwsza jego część miała miejsce w drezdeńskiej galerii Motorenhalle, gdzie w 2006 roku prezentowano prace ośmiu polskich artystek i artystów: Elżbiety Jabłońskiej, Dominika Lejmana, Macieja Kuraka, Natalii LL, Hanny Nowickiej, Jadwigi Sawickiej, Julity Wójcik i Anny Tyczyńskiej.
Idea wystawy ma swoje źródło we współczesnym nomadyzmie. Wielu z nas staje obecnie przed dylematem lub koniecznością zmiany miejsca zamieszkania, często ze względu na możliwości zdobycia lepszej pracy. Zmniejszają się dystanse współczesnej emigracji, jeżeli nie w sensie geograficznym, to już na pewno kulturowym. Dlatego kuratorka dokonała „przemieszczenia” artystów polskich do pobliskiego Drezna zaś artystów drezdeńskich i berlińskich do leżącego blisko granicy Wrocławia. Zaproszeni twórcy próbują odnaleźć przestrzeń dla własnej aktywności w warunkach pozornie bardzo zbliżonych do znanych im domowych i pracownianych, jednak - jak pokazują doświadczenia projektu - ta niewielka odległość w kilometrach, mimo znacznego zbliżenia kulturowego, rodzi niejednokrotnie trudne i dyskomfortowe a często nawet komiczne sytuacje.
„Manipulacje. O ekonomii kłamstwa”. Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Warszawa, Al. Ujazdowskie 6. 19 marca – 6 maja 2007.
W wystawie weźmie udział 19 artystów z kraju i zagranicy: Paweł Althamer, Hubert Czerepok, Zbigniew Libera, Jan Simon, Christian Tomaszewski, Joanna Malinowska, Michał Budny (Polska); Bart Stole, Johann Grimonprez (Belgia); Julian Rosefeld (Niemcy); Pascal Grandmaison, Benny Nemerofsky Ramsay, Marcel Dzama (Kanada); Kim Schoenstadt, Jorge Prado (USA); Runa Islam (Anglia); Markus Schinwald (Austria); grupa Los Carpentieros (Kuba). Kurator: Adam Budak
Wystawa „Manipulacje. O Ekonomii kłamstwa” mierzy w sprawdzenie nadużycia wartości kulturowych i zbiorowej własności. Jako śledztwo w głąb etyki artystycznej produkcji i mechanizmów postrzegania, odkrywa wewnętrzną politykę i strukturę przemysłu artystycznego i kulturowego. Ukazuje codzienne doświadczenia zbiorowego i indywidualnego zachowania i grania artystów (lub raczej grania fair lub nie fair) jak również sfery artystycznych strategii ( jako narzędzia i motoru produkcji iluzji oraz systemu odbioru). Upadek i desperacka próba konstrukcji, jak również porażka i sukces w próbie stworzenia czegoś wiarygodnego, zawiła fikcja i fabrykowanie wnikliwych sztuczek są włączone w prace artystów zaproszonych do uczestnictwa w wystawie. Stosują oni ukryte strategie działań, gdzie funkcja manipulacji jest środkiem w odstraszaniu i eksperymentowaniu z powszechnie przyjętymi podstawami rzeczywistości. W sztuce manipulacja występuje jako narzędzie negocjowania rzeczywistości - terenu świadomych oszustw artystów.
Malarstwo Adama Adacha podejmuje problem pamięci zarówno osobistej, jak i historycznej. W jego obrazach wątki prywatne, często osnute na wspomnieniach z dzieciństwa, przeplatają się z odniesieniami do historii i doświadczeń zbiorowych. Inspiracją bywają anonimowe fotografie, wycinki z gazet, ilustracje w książkach, sceny zapisane w aparacie fotograficznym lub w szkicowniku. Malarstwo Adacha jest niemal zupełnie pozbawione narracji, lecz wyposażone w emblematyczną anegdotę. W swoich ostatnich pracach, pokazywanych w 2006 na wystawie we Wiedniu, artysta tropi ślady totalitarnych ideologii pozostawione w pomnikach architektonicznych i abstrahując je z kontekstu wskazuje na ponadczasową moc tych melancholijnych wizerunków.
Wystawa w CSW prezentuje najnowsze prace przygotowane specjalnie na tę ekspozycję. Pojawia się na nich szczególny, malarski komentarz do polskiej rzeczywistości, widzianej oczyma artysty, który przez ostatnie lata obserwował ją z dystansu i zachował głównie w sferze nostalgii.
„Kilkadziesiąt sekund źle wywołanej taśmy filmowej”. Galeria Raster. Warszawa, ul. Hoża 42 m 8. 31 marca – 5 maja 2007.
W wystawie biorą udział: Rafał Bujnowski, Aneta Grzeszykowska, Elin Hansdottir, Igor Krenz, Lisa Oppenheim, Zbigniew Rogalski, Wilhelm Sasnal
To co widzisz, zanim ułoży się w historię. „Kilkadziesiąt sekund źle wywołanej taśmy filmowej” to wspólny pokaz siedmiu prac, które w różny sposób odnoszą się do procesu widzenia i towarzyszących mu zakłóceń, niejasności i złudzeń. W jakim stopniu wyobraźnia wpływa na proces widzenia, a w jaki sposób czynią to wcześniej zapamiętane obrazy i przyzwyczajenia? Czy można widzieć w sposób kreatywny? Każda z prezentowanych na wystawie prac to osobne doświadczenie, przybliżające ów kluczowy moment w procesie poznania, w którym umysł poddaje interpretacji obraz rejestrowany przez wzrok. Co dzieje się, kiedy te obrazy nie tworzą logicznej całości, kiedy poszczególne klatki nie układają się w film? Kiedy zamiast budowania narracji nasz umysł zmaga się z zagadką, z błędem, z podwójnym lub nieostrym obrazem? Nasza wystawa jest przyglądaniem się widzeniu i odkrywaniem tego, co dzieje się na jego obrzeżach. W ogólności zaś wynika z intuicji, że ludzi, rzeczy i również sztukę warto obserwować uważnie i szczegółowo, zaś proces rozumienia rozpoczynać od krytyki własnego aparatu wzroku.
Hubert Czerepok „Dziwni turyści”. Galeria Potocka, Kraków, pl. Sikorskiego 10. 26 kwietnia – 15 czerwca 2007.
Wystawa „Dziwni turyści” nawiązuje do prawdziwych wydarzeń, które miały miejsce we wsi Emilcin koło Opola Lubelskiego, gdzie 10 maja 1978 roku wylądował Niezidentyfikowny Obiekt Latający. Świadkiem i uczestnikiem tych zdarzeń był rolnik Jan Wolski, który został zabrany do pojazdu Obcych. Jest to jedna z najgłośniejszych historii w Polsce, przebadana i dokładnie zdokumentowana przez ufologów. Powstał również film „Owiedziny. U progu tajmemnicy”, komiks „Przybysze” z rysunkami Grzegorza Rosińskiego wydany w serii Relax oraz książka Zbgniewa Blani-Bolnara – „Zdarzenie w Emilcinie”.
Projekt „Dziwi Turyści” składa się z kilku części: serii fotografii wykonanych na miejscu zdarzenia, repliki statku UFO w skali 1:10 wykonanego według rysunków Grzegorza Rosińskiego i szczegółowych opisów Jana Wolskiego, filmu nakręconego w czasie przejazdu przez wioskę Emilcin oraz z archiwum filmowego artysty – „Nowy porządek świata” - złożonego z około 200 filmów różnego pochodzenia opisujących teorie spiskowe i konspiracyjne. W ramach wystawy zostanie pokazany również archiwalny dokument z 1978 roku – „Odwiedziny. U progu tajmemnicy” (TVP2). „Dziwni turyści” są swoistym reenactmentem wydarzeń z przeszłości, gdzie fikcja miesza się z prawdą. Seria fotografii oraz film z Emicina postały w czasie wizji lokalnej przeprowadzonej przez Czerepoka w kwietniu 2007 roku.
„Zamieszkiwanie”. BWA Wrocław. Galeria Sztuki Współczesnej – Awangarda. ul. Wrocław, ul. Wita Stwosza 32. 30 marca – 6 maja 2007.
W wystawie biorą udział: Janet Grau, Juliane Koehler, Michaele Schweiger, Jan Brokof, Marc Flossmann, Pfelder.
„Zamieszkanie” jest kolejnym już projektem kuratorskim wrocławskiej artystki Anny Płotnickiej. W poprzednich, głośnych wystawach z cyklu „Krzątanina” Płotnicka zajmowała się problematyką związków codzienności i sztuki. Docenione jako przełomowe na polskiej scenie wystawienniczej, wprowadzały one w główny nurt jej zainteresowań - obok wątków feministycznych - również to co peryferyjne i banalne.
Wystawa „Sich Einrichten / Zamieszkanie” to realizacja dwuetapowa. Do pokazywanej w galerii BWA Awangarda edycji kuratorka zaprosiła sześciu niemieckich artystów z Drezna i Berlina. Cały projekt powstał jednak dużo wcześniej. Pierwsza jego część miała miejsce w drezdeńskiej galerii Motorenhalle, gdzie w 2006 roku prezentowano prace ośmiu polskich artystek i artystów: Elżbiety Jabłońskiej, Dominika Lejmana, Macieja Kuraka, Natalii LL, Hanny Nowickiej, Jadwigi Sawickiej, Julity Wójcik i Anny Tyczyńskiej.
Idea wystawy ma swoje źródło we współczesnym nomadyzmie. Wielu z nas staje obecnie przed dylematem lub koniecznością zmiany miejsca zamieszkania, często ze względu na możliwości zdobycia lepszej pracy. Zmniejszają się dystanse współczesnej emigracji, jeżeli nie w sensie geograficznym, to już na pewno kulturowym. Dlatego kuratorka dokonała „przemieszczenia” artystów polskich do pobliskiego Drezna zaś artystów drezdeńskich i berlińskich do leżącego blisko granicy Wrocławia. Zaproszeni twórcy próbują odnaleźć przestrzeń dla własnej aktywności w warunkach pozornie bardzo zbliżonych do znanych im domowych i pracownianych, jednak - jak pokazują doświadczenia projektu - ta niewielka odległość w kilometrach, mimo znacznego zbliżenia kulturowego, rodzi niejednokrotnie trudne i dyskomfortowe a często nawet komiczne sytuacje.
„Manipulacje. O ekonomii kłamstwa”. Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Warszawa, Al. Ujazdowskie 6. 19 marca – 6 maja 2007.
W wystawie weźmie udział 19 artystów z kraju i zagranicy: Paweł Althamer, Hubert Czerepok, Zbigniew Libera, Jan Simon, Christian Tomaszewski, Joanna Malinowska, Michał Budny (Polska); Bart Stole, Johann Grimonprez (Belgia); Julian Rosefeld (Niemcy); Pascal Grandmaison, Benny Nemerofsky Ramsay, Marcel Dzama (Kanada); Kim Schoenstadt, Jorge Prado (USA); Runa Islam (Anglia); Markus Schinwald (Austria); grupa Los Carpentieros (Kuba). Kurator: Adam Budak
Wystawa „Manipulacje. O Ekonomii kłamstwa” mierzy w sprawdzenie nadużycia wartości kulturowych i zbiorowej własności. Jako śledztwo w głąb etyki artystycznej produkcji i mechanizmów postrzegania, odkrywa wewnętrzną politykę i strukturę przemysłu artystycznego i kulturowego. Ukazuje codzienne doświadczenia zbiorowego i indywidualnego zachowania i grania artystów (lub raczej grania fair lub nie fair) jak również sfery artystycznych strategii ( jako narzędzia i motoru produkcji iluzji oraz systemu odbioru). Upadek i desperacka próba konstrukcji, jak również porażka i sukces w próbie stworzenia czegoś wiarygodnego, zawiła fikcja i fabrykowanie wnikliwych sztuczek są włączone w prace artystów zaproszonych do uczestnictwa w wystawie. Stosują oni ukryte strategie działań, gdzie funkcja manipulacji jest środkiem w odstraszaniu i eksperymentowaniu z powszechnie przyjętymi podstawami rzeczywistości. W sztuce manipulacja występuje jako narzędzie negocjowania rzeczywistości - terenu świadomych oszustw artystów.
| Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |
 |
 |