ISSN 2658-1086
NIE BĄDŹMY MELEPETAMI! (MAFALDA. WSZYSTKIE KOMIKSY. TOM 1)
'PEOPLE ARE PEOPLE' (ŚMIECH I ŚMIERĆ)
DWA OBLICZA ZBRODNI (CRIMINAL: UMARLI I UMIERAJĄCY/FATALNA NOC)
TERROR PRZYSZŁOŚCI (CZAS NIENAWIŚCI. AKT PIERWSZY/AKT DRUGI)
'KONIEC I BOMBA...' (NIENAWIDZĘ BAŚNIOWA. TOM 4: KONALI KRÓTKO I PŁACZLIWIE)
DWA OBLICZA ZBRODNI (CRIMINAL: UMARLI I UMIERAJĄCY/FATALNA NOC)
A
A
A
Scenarzysta Ed Brubaker wraz z rysownikiem Seanem Phillipsem ponownie zapraszają czytelników do wizyty w przestępczym półświatku, gdzie nie brakuje bohaterów, którzy są już na szczycie, jak również osób, które próbują przeżyć na samym dnie. Jestem przekonany, że większość tych, którzy mają za sobą pierwszy tom, zechce tutaj ponownie zajrzeć.
Lektura „Umarłych i umierających” oraz „Fatalnej nocy” potwierdza, że losy protagonistów serii „Criminal” przeplatają się ze sobą, a do części z nich będziemy dość regularnie wracać. W obydwu opowieściach spotykamy postacie, które albo już znamy, albo przynajmniej powinniśmy kojarzyć „ze słyszenia” – w pierwszej historii pojawia się (mający znajomo brzmiące nazwisko) Tegg Lawless, który, chcąc rozwiązać problem swoich długów, pakuje się w jeszcze większe kłopoty. To zresztą jedna z najciekawszych rzeczy w tym komiksie – patrzenie, jak mniejsi lub więksi kryminaliści próbują wyplątać się z tarapatów, za które najczęściej odpowiadają sami. Także znany już czytelnikom Jacob Kurtz nie ma łatwego życia – choć po wielu doznanych nieszczęściach stara się radzić sobie z codziennością, zostaje zmuszony do powrotu do dawnej przestępczej działalności. Czy wyjdzie cało z sytuacji, w której grozi mu więzienie albo nawet śmierć?
„Criminal” jest świetnie napisany i narysowany, w zasadzie wszystko stoi tu na wysokim poziomie. Zresztą czytelnik powinien się do tego przyzwyczaić, bo do wydania w Polsce zostało jeszcze kilka historii z tego cyklu. Jedyne, do czego mogę się przyczepić, to kwestia chwilami zaskakująco nieuważnej korekty („Jacobie, zastanów się, co się porywasz”; „Nikt nie wiedział, że coś mnie z nim nie łączyło”; „Gdy tak siedziałem w moim małym durnym wynajętym wozie po drugiej stronie ulica”), ale mam nadzieję, że to jednorazowy problem. Polecam z czystym sumieniem i, choć już znam dalszy ciąg, czekam z niecierpliwością na powtórkę kolejnych tomów, tym razem w wersji polskiej.
Lektura „Umarłych i umierających” oraz „Fatalnej nocy” potwierdza, że losy protagonistów serii „Criminal” przeplatają się ze sobą, a do części z nich będziemy dość regularnie wracać. W obydwu opowieściach spotykamy postacie, które albo już znamy, albo przynajmniej powinniśmy kojarzyć „ze słyszenia” – w pierwszej historii pojawia się (mający znajomo brzmiące nazwisko) Tegg Lawless, który, chcąc rozwiązać problem swoich długów, pakuje się w jeszcze większe kłopoty. To zresztą jedna z najciekawszych rzeczy w tym komiksie – patrzenie, jak mniejsi lub więksi kryminaliści próbują wyplątać się z tarapatów, za które najczęściej odpowiadają sami. Także znany już czytelnikom Jacob Kurtz nie ma łatwego życia – choć po wielu doznanych nieszczęściach stara się radzić sobie z codziennością, zostaje zmuszony do powrotu do dawnej przestępczej działalności. Czy wyjdzie cało z sytuacji, w której grozi mu więzienie albo nawet śmierć?
„Criminal” jest świetnie napisany i narysowany, w zasadzie wszystko stoi tu na wysokim poziomie. Zresztą czytelnik powinien się do tego przyzwyczaić, bo do wydania w Polsce zostało jeszcze kilka historii z tego cyklu. Jedyne, do czego mogę się przyczepić, to kwestia chwilami zaskakująco nieuważnej korekty („Jacobie, zastanów się, co się porywasz”; „Nikt nie wiedział, że coś mnie z nim nie łączyło”; „Gdy tak siedziałem w moim małym durnym wynajętym wozie po drugiej stronie ulica”), ale mam nadzieję, że to jednorazowy problem. Polecam z czystym sumieniem i, choć już znam dalszy ciąg, czekam z niecierpliwością na powtórkę kolejnych tomów, tym razem w wersji polskiej.
Ed Brubaker, Sean Phillips: „Criminal: Umarli i umierający/Fatalna noc” („Criminal: The Dead and the Dying / Bad Night”). Tłumaczenie: Paulina Braiter. Mucha Comics. Warszawa 2019.
| Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |
 |
 |