UTA BEYER: DOM W TBILISI
A
A
A
Wystawę towarzyszącą Przeglądowi Filmów Etnograficznych „Oczy i Obiektywy” (8-9 kwietnia) będzie można oglądać w Klubie Absurdalna w Katowicach w dniach 6 kwietnia – 5 maja. Wernisaż wystawy odbędzie się 6 kwietnia o godz. 17.00.
Dzielnica Varketili we wschodnim Tbilisi jest typowym przykładem sowieckiej myśli urbanistycznej. Mieszka w niej około 40 tysięcy ludzi rozlokowanych w 120 budynkach mieszkalnych, mających po 9, 12 lub 16 pięter i aż do 10 wejść. W okolicy znajduje się 15 szkół i przedszkoli, około 500 sklepów i zakładów usługowych, a także szpital, komenda policji i podziemna stacja kolejowa, będąca łącznikiem tego ogromnego osiedla z centrum Tbilisi.
Nazwa Varketili – w dosłownym tłumaczeniu: „jestem przyjazny” – została przyjęta z nadzieją, że będzie dobrym omenem. Dzielnicę wybudowano na wypełnionym jeziorami i pastwiskami terenie, gdzie zajmowano się też uprawą winogron i innych owoców. Jej architektura nie wyróżnia się na tle innych postsowieckich miast. 12m2– taka przestrzeń mieszkaniowa miała w zamyśle przypadać na każdego mieszkańca. Do późnych lat 80. standardem było jednak około 9m2.
Projekt koncentruje się na Korpusie 18 – pierwszym, ukończonym w 1981 roku budynku Varketili. Ten 9-piętrowy betonowy budynek mieszkalny z siedmioma klatkami schodowymi, windami i dwoma wejściami zamieszkuje 126 rodzin. Uta Beyer szuka życia ukrytego w rozsypującym się, opustoszałym, anonimowym środowisku Korpusu 18. Na jej zdjęciach możemy zobaczyć wnętrza budynku i prywatną przestrzeń mieszkańców. Każde z mieszkań jest osobną opowieścią, a fotografiom towarzyszy opis, który zawiera podstawowe informacje, takie jak imię, wiek i zawód sportretowanej osoby. Poznajemy też marzenia, nadzieje i spojrzenie na życie ludzi, których artystka uwieczniła na fotografiach.
W czasie trwania wystawy możliwe jest przeprowadzenie szeregów warsztatów z zakresu antropologii wizualnej dla studentów i licealistów.
***
Uta Beyer – jest niemiecką artystką wizualną. W swoich pracach wykorzystuje przede wszystkim medium fotograficzne. Jej projekty skupiają się na zwykłych ludziach, a także na przedmiotach reprezentacji ich życia. Artystka podkreśla związek świata materialnego z poczuciem przynależności człowieka do jego miejsca. Ukończyła studia w University of the Arts London, London College of Communication na kierunku Photojournalism and Documentary Photography. Należy do grupy fotograficznej CONCRET. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Berlinie, Londynie, Dublinie, Tbilisi czy Rydze.
Opracowano w oparciu o materiały promocyjne organizatora.
„artPAPIER” jest patronem medialnym wydarzenia.
Dzielnica Varketili we wschodnim Tbilisi jest typowym przykładem sowieckiej myśli urbanistycznej. Mieszka w niej około 40 tysięcy ludzi rozlokowanych w 120 budynkach mieszkalnych, mających po 9, 12 lub 16 pięter i aż do 10 wejść. W okolicy znajduje się 15 szkół i przedszkoli, około 500 sklepów i zakładów usługowych, a także szpital, komenda policji i podziemna stacja kolejowa, będąca łącznikiem tego ogromnego osiedla z centrum Tbilisi.
Nazwa Varketili – w dosłownym tłumaczeniu: „jestem przyjazny” – została przyjęta z nadzieją, że będzie dobrym omenem. Dzielnicę wybudowano na wypełnionym jeziorami i pastwiskami terenie, gdzie zajmowano się też uprawą winogron i innych owoców. Jej architektura nie wyróżnia się na tle innych postsowieckich miast. 12m2– taka przestrzeń mieszkaniowa miała w zamyśle przypadać na każdego mieszkańca. Do późnych lat 80. standardem było jednak około 9m2.
Projekt koncentruje się na Korpusie 18 – pierwszym, ukończonym w 1981 roku budynku Varketili. Ten 9-piętrowy betonowy budynek mieszkalny z siedmioma klatkami schodowymi, windami i dwoma wejściami zamieszkuje 126 rodzin. Uta Beyer szuka życia ukrytego w rozsypującym się, opustoszałym, anonimowym środowisku Korpusu 18. Na jej zdjęciach możemy zobaczyć wnętrza budynku i prywatną przestrzeń mieszkańców. Każde z mieszkań jest osobną opowieścią, a fotografiom towarzyszy opis, który zawiera podstawowe informacje, takie jak imię, wiek i zawód sportretowanej osoby. Poznajemy też marzenia, nadzieje i spojrzenie na życie ludzi, których artystka uwieczniła na fotografiach.
W czasie trwania wystawy możliwe jest przeprowadzenie szeregów warsztatów z zakresu antropologii wizualnej dla studentów i licealistów.
***
Uta Beyer – jest niemiecką artystką wizualną. W swoich pracach wykorzystuje przede wszystkim medium fotograficzne. Jej projekty skupiają się na zwykłych ludziach, a także na przedmiotach reprezentacji ich życia. Artystka podkreśla związek świata materialnego z poczuciem przynależności człowieka do jego miejsca. Ukończyła studia w University of the Arts London, London College of Communication na kierunku Photojournalism and Documentary Photography. Należy do grupy fotograficznej CONCRET. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Berlinie, Londynie, Dublinie, Tbilisi czy Rydze.
Opracowano w oparciu o materiały promocyjne organizatora.
„artPAPIER” jest patronem medialnym wydarzenia.
Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |