Galeria+ w Katowicach zaprasza 3 kwietnia na wernisaż wystawy prac Klaudii Laty, której obraz „Sidła” zdobył drugą nagrodę w konkursie Studenckiego Obrazu Roku 2015. Wystawa jest częścią projektu Przestrzeń Młodych.

Od radykalnego odrzucenia ciała i doświadczenia zmysłowego jako źródła poznania u Platona, po kartezjańską koncepcję autonomii duszy, która jest niezależna od ciała, filozofowie wskazywali na zasadniczą odmienność tego, co cielesne, od tego, co duchowe (umysłu). W 1984 roku Adrienne Rich napisze jednak: „Muszę umiejscowić siebie we własnym ciele” – zwracając tym samym uwagę na fakt, że zawsze jesteśmy „ucieleśnieni”. Wizja oderwania i rozdzielenia ciała od umysłu (duszy) nie jest już możliwa do utrzymania. Echo tego oddzielenia jest jednak widoczne w fundamentalnej ambiwalencji, wpisanej w samo centrum naszego myślenia o ciele – pomiędzy przedmiotem a podmiotem. Echo to powraca w pytaniu o to, czy posiadam ciało, czy raczej jestem ciałem. 

A jeśli ciało nie jest biologiczną tabula rasa? Jeśli to właśnie idee matrycują „mięso”, które dopiero po kulturowo-społecznej obróbce staje się uporządkowanym i zhierarchizowanym ludzkim ciałem? Zdaniem Elizabeth Grosz, nie może ono zostać zredukowane ani do czystej organiczności, ani do kulturowej konstrukcji. 

W malarstwie Klaudii Laty resublimacja to metafora przejścia, zmiany, procesualności. To pytanie o możliwość istnienia „abstrakcji” (oderwania). Skoro jesteśmy ucieleśnieni, to czy abstrakcja jest w ogóle możliwa? Z drugiej strony, w jaki sposób idea, koncept, konstrukt ulega materializacji, odciska się na (lub „w”) ciele? Czy nie jest tak, że myśl zawsze jest ucieleśniona, a ciało pomyślane?

***

Klaudia Lata – od 2012 roku studiuje malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach w pracowni prof. Ireneusza Walczaka. W swoich pracach posługuje się głównie skrótem myślowym i metaforą. Podstawę jej twórczości można opisać jako studium niewiedzy. Stale podnoszone wątpliwości, pytania bez jednoznacznych odpowiedzi, uwięzienie w schematycznej rzeczywistości – jednym słowem: bezsilność jest jednocześnie motywem i motorem twórczości artystki. Klaudia Lata porusza temat człowieka w odniesieniu do jego sfery biologicznej i duchowej oraz otaczającej go przestrzeni, penetrując najbardziej skrajne jej aspekty. Kontekst prac artystki stwarza konieczność medytacji nad naszą rzeczywistością. 

Kuratorka wystawy: Agata Stronciwilk.

Opracowano w oparciu o materiały prasowe organizatora.

„artPAPIER” jest patronem medialnym wydarzenia.