ISSN 2658-1086
Wydanie bieżące

15 listopada 22 (382) / 2019

Maja Baczyńska,

GENERALNE RACJE

A A A
Generacje to projekt, który w swoich założeniach ma popularyzację polskiej muzyki współczesnej. Nawet hasła promujące wydarzenie są kierowane do szerszego grona odbiorców, takie jak np. „Generalne racje, aby przyjść na ten koncert są takie: jest nienudny, przyjazny dla środowiska, zawiera atrakcyjne, a przy tym trafiające w sedno kompozycje, przekracza parytet, a przy tym nie jest bezpłciowy, jest poprawny politycznie, a przy tym z fasonem, w »Charlie’s Dream« saksofonista gra bluesa, a w »Le Soleil«perkusista krzesze iskry… Niestety liczba miejsc jest ograniczona”.

Generacje XXII były bardzo zróżnicowane, choć w sposób wyrafinowany i subtelny. Doroczny koncert Programu 2 Polskiego Radia, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i Związku Kompozytorów Polskich ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Muzyka” został otwarty najnowszym z prezentowanych utworów – „...veritas odium parit” na orkiestrę (2016) Zofii Dowgiałło (ur. 1978). Kompozycja momentami wprost oczarowała „szeptami”, igraszkami ciszy i pełnego odcieni piana. Następnie zabrzmiał utwór Bohdana Sehina (ur. 1976) „...tymczasem to lipiec jakże (okrutnie) piękny,...” na sopran i orkiestrę (2007) do bardzo interesującego wiersza Marty Podgórnik pt. „Lipiec”. Choć sam pomysł muzyczny mógł się wydać ciekawy, to niestety Halina Dubitskaya pozostawała niemal niesłyszalna na tle orkiestry, pozostaje mieć nadzieję, że na nagraniu pełniej wybrzmi niebanalny tekst szczęśliwie zamieszczony w programie koncertu. Pierwszą część zamknął Koncert na saksofon i orkiestrę „Charlie's Dream” (1988–1990) Marty Ptaszyńskiej (ur. 1943) z doskonałym jak zawsze solistą Pawłem Gusnarem – kompozycja zawarła w sobie tyle historii, iż tytułowe słowo „sen” było tu absolutnie adekwatne do muzycznych wrażeń. Jednak to druga część wydarzenia okazała się absolutnie zjawiskowa. „Le Soleil” na instrumenty perkusyjne i orkiestrę według Moneta, Seurata i van Gogha (1991) Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil (ur. 1947) to utwór magiczny, kompletny i porywający, a partia Miłosza Pękali wprost wybitna. Zaś wieńcząca koncert „Psychodrama” na orkiestrę (1972) Tadeusza Bairda (1928 – 1981) pokazała feerię barw potężnego zespołu wykonawczego – Orkiestry Polskiego Radia pod dyrekcją Lilianny Krych. Reasumując, program tegorocznych Generacji był bardzo interesujący i ukazywał różne oblicza polskiej muzyki współczesnej.
Fot. Marta Skotnicka-Karska