TERROR PRZYSZŁOŚCI (CZAS NIENAWIŚCI. AKT PIERWSZY/AKT DRUGI)
A
A
A
USA 2022. Huian Xing jest architektką i projektantką, która stanęła po stronie państwa policyjnego. Jej była żona, Amanda Parker, niegdyś sprawdzała się w zawodzie reporterki – teraz jest wyjętą spod prawa partyzantką walczącą z białą supremacją. Ukrywająca się przed orędownikami nowego porządku protagonistka zmierza wraz z Arvidem Nafisim (również uznawanym za zdrajcę ojczyzny) do Kansas City, jednocześnie przygotowując się do kolejnego zamachu. Tymczasem jej niegdysiejszą ukochaną regularnie przesłuchuje Peter Freeman, szef Ogólnokrajowego Pionu Śledczego Policji do Spraw Terroryzmu Wewnętrznego: człowiek z wizją i planem, którego realizacja wymaga chwilami dość drastycznych działań. Problem w tym, że plany mają tendencje do komplikowania się, szczególnie, gdy nie każdy jest tym, za kogo się podaje.
Aleš Kot („Bloodborne”, „Wild Children”), czesko-amerykański scenarzysta, reżyser i producent, pracujący głównie przy projektach filmowych, komiksach oraz grach komputerowych, przedstawił w „Czasie nienawiści” kameralne studium władzy, manipulacji, kontroli, zaufania i zdrady, rozpatrywanych zarówno na płaszczyźnie jednostki, jak i zbiorowości. Dynamicznie przecinające się porządki czasoprzestrzenne, przyzwoity poziom dramaturgii (bardzo udanym zabiegiem jest okazjonalne prowadzenie narracji za pomocą niemych, panoramicznych paneli symultanicznie ukazujących trzy różne wydarzenia) plus mocno niejednoznaczni bohaterowie uwikłani w skomplikowane relacje interpersonalne to główne atuty recenzowanego dyptyku, będącego kolejnym solidnym tytułem w ofercie wydawnictwa Non Stop Comics.
Nie będzie jednak przesady w stwierdzeniu, że „Czas nienawiści” najbardziej oddziałuje na emocje odbiorcy za sprawą ekspresjonistycznych, z miejsca rozpoznawalnych prac chorwackiego artysty Danijela Žeželja („Skalp”, „Ludzie Północy”). Znacząca rola detalu, obłędne operowanie światłocieniem i zmiennością planów, do tego zapadające w pamięć ujęcia plenerowe wykorzystujące najróżniejsze punkty widzenia: w warstwie wizualnej ten komiksowy dyptyk jest dziełem najwyższej próby. Słowa uznania należą się także amerykańskiej kolorystce Jordie Bellaire („Moon Knight”, „The Massive”), nasycającej kadry – w zależności od pożądanego efektu dramaturgicznego bądź nastroju danej sceny – intensywnymi odcieniami czerwieni, niebieskiego, zieleni, pomarańczowego czy różu. Wydana na świetnej jakości papierze dylogia „Czas nienawiści” jest dystopijną tragedią (zgodnie z napisem widniejącym na miękkiej okładce), w której pierwiastek metafory płynnie łączy się z komentarzem społecznym. Drapieżna, zaangażowana, prowokująca przynajmniej do krótkiej zadumy lektura.
Aleš Kot („Bloodborne”, „Wild Children”), czesko-amerykański scenarzysta, reżyser i producent, pracujący głównie przy projektach filmowych, komiksach oraz grach komputerowych, przedstawił w „Czasie nienawiści” kameralne studium władzy, manipulacji, kontroli, zaufania i zdrady, rozpatrywanych zarówno na płaszczyźnie jednostki, jak i zbiorowości. Dynamicznie przecinające się porządki czasoprzestrzenne, przyzwoity poziom dramaturgii (bardzo udanym zabiegiem jest okazjonalne prowadzenie narracji za pomocą niemych, panoramicznych paneli symultanicznie ukazujących trzy różne wydarzenia) plus mocno niejednoznaczni bohaterowie uwikłani w skomplikowane relacje interpersonalne to główne atuty recenzowanego dyptyku, będącego kolejnym solidnym tytułem w ofercie wydawnictwa Non Stop Comics.
Nie będzie jednak przesady w stwierdzeniu, że „Czas nienawiści” najbardziej oddziałuje na emocje odbiorcy za sprawą ekspresjonistycznych, z miejsca rozpoznawalnych prac chorwackiego artysty Danijela Žeželja („Skalp”, „Ludzie Północy”). Znacząca rola detalu, obłędne operowanie światłocieniem i zmiennością planów, do tego zapadające w pamięć ujęcia plenerowe wykorzystujące najróżniejsze punkty widzenia: w warstwie wizualnej ten komiksowy dyptyk jest dziełem najwyższej próby. Słowa uznania należą się także amerykańskiej kolorystce Jordie Bellaire („Moon Knight”, „The Massive”), nasycającej kadry – w zależności od pożądanego efektu dramaturgicznego bądź nastroju danej sceny – intensywnymi odcieniami czerwieni, niebieskiego, zieleni, pomarańczowego czy różu. Wydana na świetnej jakości papierze dylogia „Czas nienawiści” jest dystopijną tragedią (zgodnie z napisem widniejącym na miękkiej okładce), w której pierwiastek metafory płynnie łączy się z komentarzem społecznym. Drapieżna, zaangażowana, prowokująca przynajmniej do krótkiej zadumy lektura.
Aleš Kot, Danijel Žeželj, Jordie Bellaire: „Czas nienawiści. Akt pierwszy/Akt drugi” („Days of Hate, vol. 1-2”). Tłumaczenie: Paweł Cichawa. Non Stop Comics. Katowice 2019-2020.
Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |