ANTYPOETYCKA POEZJA - PODSUMOWANIA
A
A
A
Rok 2021 stał się rokiem Różewicza. Coś jednak sprawiło, że z każdym rokiem owe literackie obchody nieco słabną, przygasają w rozmachu kolejnych publikacji, wydarzeń naukowych i popularnonaukowych. Niedookreślone czynniki doprowadziły do sytuacji, w której literatura i jej rocznice, a właściwie szerzej – kultura i jubileusze jej fundamentów, nie doczekują się celebracji. Oczywiście sytuacja pandemiczna zdecydowanie jest powodem przeważającym, ale istnieją też inne, którym nie będziemy poświęcać czasu w tym krótkim wstępie. Oczywiście nie jest także tak, że obchodom roku Różewicza nie towarzyszyły ważne inicjatywy (przodował tu zdecydowanie Wrocław) – ale ich nagłośnienie nie okazało się niestety kompatybilne z rangą tej twórczości.
Na koniec roku wypada oddać przestrzeń Różewiczowi. Na polskim rynku wydawniczym pojawiły się bowiem ważne książki, które stanowią istotne dopowiedzenie do już bogatego stanu badań nad poezją i twórczością dramatyczną autora „Płaskorzeźby”. Czytelnik może więc zapoznać się z korespondencją Różewicza z Czesławem Miłoszem („Braterstwo poezji. Korespondencje, wiersze i inne dialogi 1947-2013”), niepublikowanymi dotychczas lub zapomnianymi wierszami pisarza („Wiersze odzyskane”) oraz szczegółową rekonstrukcją historii życia twórcy (Magdalena Grochowska, „Różewicz. Rekonstrukcja”, t. 1), w tym także podążając jego śladem po wrocławskich ścieżkach (Wojciech Browarny: „W drodze. Wrocław śladami Tadeusza Różewicza”). Odbyły się także wystawy zdjęć, wieczory wspomnień, spotkania promujące kolejne publikacje. Ten rok udowodnił także, że temat nie został wyczerpany, że wciąż mówimy o poezji i przy jej pomocy redefiniujemy otaczający nas świat, dokonując za Różewiczem bardziej lub mniej świadomego recyclingu.
W niniejszym dziale zapraszamy do lektury dwóch omówień – zbioru poezji „Wiersze odzyskane”, które opisał Piotr Pochel, oraz poetyckich dialogów Różewicza i Miłosza, które opracował Emil Pasierski, a krytycznej lekturze poddała Magdalena Piotrowska-Grot.
Czy warto poświęcić czas kanonicznemu już poecie? Może warto choć pozwolić sobie na chwilę zasłuchania w ironicznych komentarzach, może akurat zainteresują nas antypoetyckie „uderzenia w metaforę”, które „zaniepokoiły poetów / potem ich zaciekawiły / jednych przestraszyły / innych zainspirowały / wielu uwiodły” (Tadeusz Różewicz: „Antypoezja”; Miłosz, Różewicz 2021: 275).
LITERATURA:
Miłosz C., Różewicz T.: „Braterstwo poezji. Korespondencje, wiersze i inne dialogi 1947-2013”. Wrocław–Kraków 2021.
fot. Łukasz Błasikiewicz/Kancelaria Sejmu
Na koniec roku wypada oddać przestrzeń Różewiczowi. Na polskim rynku wydawniczym pojawiły się bowiem ważne książki, które stanowią istotne dopowiedzenie do już bogatego stanu badań nad poezją i twórczością dramatyczną autora „Płaskorzeźby”. Czytelnik może więc zapoznać się z korespondencją Różewicza z Czesławem Miłoszem („Braterstwo poezji. Korespondencje, wiersze i inne dialogi 1947-2013”), niepublikowanymi dotychczas lub zapomnianymi wierszami pisarza („Wiersze odzyskane”) oraz szczegółową rekonstrukcją historii życia twórcy (Magdalena Grochowska, „Różewicz. Rekonstrukcja”, t. 1), w tym także podążając jego śladem po wrocławskich ścieżkach (Wojciech Browarny: „W drodze. Wrocław śladami Tadeusza Różewicza”). Odbyły się także wystawy zdjęć, wieczory wspomnień, spotkania promujące kolejne publikacje. Ten rok udowodnił także, że temat nie został wyczerpany, że wciąż mówimy o poezji i przy jej pomocy redefiniujemy otaczający nas świat, dokonując za Różewiczem bardziej lub mniej świadomego recyclingu.
W niniejszym dziale zapraszamy do lektury dwóch omówień – zbioru poezji „Wiersze odzyskane”, które opisał Piotr Pochel, oraz poetyckich dialogów Różewicza i Miłosza, które opracował Emil Pasierski, a krytycznej lekturze poddała Magdalena Piotrowska-Grot.
Czy warto poświęcić czas kanonicznemu już poecie? Może warto choć pozwolić sobie na chwilę zasłuchania w ironicznych komentarzach, może akurat zainteresują nas antypoetyckie „uderzenia w metaforę”, które „zaniepokoiły poetów / potem ich zaciekawiły / jednych przestraszyły / innych zainspirowały / wielu uwiodły” (Tadeusz Różewicz: „Antypoezja”; Miłosz, Różewicz 2021: 275).
LITERATURA:
Miłosz C., Różewicz T.: „Braterstwo poezji. Korespondencje, wiersze i inne dialogi 1947-2013”. Wrocław–Kraków 2021.
fot. Łukasz Błasikiewicz/Kancelaria Sejmu
Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |