ISSN 2658-1086
ANIELSKIE SZEPTY ('ANIOŁ DLA DWOJGA' REŻ. TOMASZ MAN)
A
A
A
Anioł Stróż jest przedstawiany we wszystkich religiach świata, a wiara w osobistego opiekuna i przewodnika duchowego jest ponad czasem, przestrzenią czy systemami wierzeń. Człowiek nieustannie poszukuje swojej prawdziwej duchowej tożsamości, która jest iskierką boskości tkwiącą w jego wnętrzu. Anioł Stróż ma szczególnie zadanie utrzymania jednostki na tej właściwej niebiańskiej ścieżce. Z badań przeprowadzonych nawet wśród społeczeństw ateistycznych wynika, że wiara w niewidzialnych opiekunów, towarzyszących człowiekowi od narodzin aż do śmierci, jest niezwykle silna. Gdy ludzka istota zaczyna uświadamiać sobie wpływ aniołów na jej codzienne życie, wówczas staje się bardziej świadoma własnego duchowego ja, czyli tej części własnej jaźni, która może jej zapewnić szczęście, harmonię i spokój we wszystkich dziedzinach życia. Każdy ma własnego stróża, nawet zbrodniarz i samobójca, wyrodna matka i kobieta upadła. Owszem, nie zawsze można zdawać sobie z tego sprawę, jednak obecność anioła w wielu sytuacjach jest widzialna, słyszalna i wyczuwalna. Aniołowie sprawiają, że życie staje się szczęśliwsze, radośniejsze, a człowiek łatwiej rozwiązuje problemy i łatwiej pokonuje wszelkie przeszkody.
Słuchowisko radiowe „Anioł dla dwojga” Tomasza Mana uświadamia słuchaczom, że jednym ze szczególnych zadań aniołów jest wspieranie ludzkości w walce ze zgryzotami doczesności. Anioł bytujący na wieży kościelnej jest niewidzialny dla mieszkańców i słuchaczy, nie ma konkretnej fizycznej formy, ale z pewnością jest zbudowany z subtelnej energii, która wibruje na wyższym poziomie niż energia ludzka, dlatego przenika świat fizyczny, a także ma wgląd do ludzkiego umysłu. Współpraca z anielską istotą wnosi do życia bohaterów nowy wymiar: poznają prawdę o sobie i innych, uczą się wzajemnej akceptacji, dążą do emocjonalnego uzdrowienia i pielęgnacji poczucia szczęścia.
Aniołowie mogą kontaktować się za pomocą podmuchu wiatru, smugi światła, wirujących piórek, przekazów onirycznych snów, słów wypowiadanych przez innych ludzi, a także za pomocą wewnętrznego podszeptu. Anioły mają nieograniczone możliwości i dowolność w komunikowaniu się z człowiekiem. W tym przypadku ich inwencja jest nieograniczona. Amerykańska terapeutka Doreen Virtue w trakcie sesji terapeutycznych zaczęła pomagać klientom w usłyszeniu ich własnych aniołów. W jednym z rozdziałów książki poświęconej sposobom porozumiewania się z aniołami zanotowała taki przekaz od świetlistych istot: „Nie jest tak trudno złowić nas uchem, jeśli będziecie nas słuchali otwartym sercem. Przez większość czasu jesteśmy bliżej, niż możecie to sobie wyobrazić. Szept, myśli to jedyny sygnał, którego potrzebujemy z waszej strony, by nawiązać rozmowę. (…) Chcemy jedynie przynieść wam błogosławieństwa zrozumienia i nowe sposoby patrzenia na samych siebie” (Virtue 2013: 194).
W roli anioła wystąpił Stanisław Brudny, wszelkie jego szepty, czyli „echo w kościele”, są delikatne, spokojne, pełne zrozumienia i szacunku dla młodego chłopaka i zagubionej w świecie dziewczyny. Dialogi między aniołem a bohaterami w słuchowisku radiowym są prowadzone ze znakomitym wyczuciem tonacji i słowa. Umiejętnie dobrane tempo i ekspresja podszeptów trafnie uderza w nastroje pary. Poszczególne fragmenty słuchowiska są w różnej skali emocjonalnego napięcia, skomponowane jednak w przemyślaną całość, spójną tematycznie, znaczeniowo i brzmieniowo. Repetycje fraz anioła, ich rytmiczna struktura, bliskie są modlitwie, litanii czy też mantrze.
Stanisław Brudny stworzył postać dojrzałego anioła, który postrzega ludzkie życie nie z perspektywy pozorowanych zachowań i formalnego przestrzegania zasad, ale umiejętności pokonywania przeszkód i kształtowania psychiki za pomocą doświadczeń. Tytułowy „anioł dla dwojga” jest wyzwaniem dla tych dwojga, uczy jak można dostroić się do anielskiej energii, która oddziałuje na rzeczywistość i zmienia ludzki los. Szepty anioła w kościele, na ulicy, w domu czy w nocnym klubie, inspirują do pracy nad sobą i tworzeniem zmian w codzienności. Nigdy nie jest za późno na przybycie anioła w życiu. Co niemożliwe do osiągnięcia w wymiarze ludzkim, jest możliwe w tym anielskim. Naturalną skłonnością człowieka jest próba upraszczania świata, szukanie jednoznacznych definicji, rozstrzygających, najlepiej czarno-białych odpowiedzi. A przecież świat nie jest tak naprawdę oczywisty. Jakich zmysłów użyć, by poruszać się w nim mimo niejasności? Istnienie praw fizycznych nie oznacza wszak, że odpowiedź na pytanie o naturę rzeczy i ich sens leży w zasięgu ręki, wzroku czy słuchu. Jakie narządy zmysłów można więc wykorzystać do poznania „nieoczywistego”? Spektakl „Anioł dla dwojga” jest zaproszeniem do medytacji i wsłuchania się we własne wnętrze. Tylko w ten sposób można usłyszeć własnego anioła.
Przestrzeń katedry, modlitewne wyciszenie, wewnętrzne skupienie, wreszcie podniesienie wibracji za pomocą muzyki organowej, umożliwia nawiązania dialogu z aniołem. Wkraczający w życie tych dwojga anioł jest gotowy podnieść ich na duchu i przeprowadzić przez najtrudniejsze chwile w życiu. Jednym słowem, kiedy upada ludzka istota zawsze może ją ponieść szept anioła. Magia anioła między dwojgiem manifestuje się w ich życiu, a delikatne uzdrowienie obejmuje swą mocą cała sferę uczuciową, która dotychczas sprawiała młodym tak wiele trudności.
Młody i ambitny organista jest oddany pracy, spełnia wszelkie wymagania matki oraz żyje wedle mieszczańskich norm. Właściwie nie ma osobistego życia, a istnieje po to, aby spełniać oczekiwania innych. Jego świat ulega drastycznej zmianie, gdy poznaje młodą tancerkę z nocnego klubu. Fascynuje się dziewczyną, zaczyna interesować jej życiem, wreszcie zakochuje i śni o niej w nocy. Stopniowo jednak odkrywa, że jest „grzeszna” i sprowadza go na złą drogę – razem z nią pije alkohol, spóźnia do pracy, buntuje przeciwko matce, a także staje się tematem złośliwych plotek. Bartosz Porczyk jako organista pokazał przemianę młodego, naiwnego chłopaka w odpowiedzialnego i świadomego własnych wyborów mężczyznę. Za pomocą podszeptów anioła buduje związek, uczy się przebaczenia i sztuki miłości. Anioł pozwala mu dojrzewać i brać w ręce ster własnego życia. Także i młoda tancerka dzięki szeptom anioła znajduje siły, by wyzwolić się z „piekła” nocnego klubu i ciemnych interesów. Stopniowo zaczyna rozumieć, że doznania erotyczne nie są towarem, lecz darem dla ukochanego mężczyzny. Michalina Łabacz stworzyła portret kruchej i delikatnej kobiety, a za pomocą szeptów anioła – silnej i zdolnej do pokonywania wszelkich przeciwieństw losu.
Anioł „dla dwojga” rozumie odczuwane przez młodych obawy i brak pewności siebie, które spychają ich kroki na niewłaściwą drogę. Jednak za pomocą szeptów delikatnie stara się utrzymać ich z daleka od tego, co negatywne i kieruje ku prawdziwej, pozytywnej ścieżce przypisanej szczęśliwemu życiu – w końcu tych dwoje zamieszka na trzecim piętrze starej kamienicy i będzie nucić kołysanki do snu własnym dzieciom. Anielska istota utrzymuje wizję boskiego planu. Oznacza to, że nosi on wzorzec najwyższego potencjału, jaki można wykorzystać w życiu. Ona i On przechodzili trudny czas w życiu, obydwoje mieli do czynienia z nierozwiązywalnym problemem, a jednak świadomość tego, że istnieją aniołowie pozwoliła im na przezwyciężenie wszelkich trudności.
Słuchowisko „Anioł dla dwojga” to poruszająca historia o poszukiwaniu wzajemnej miłości, która jest darem niebios. Ludzkie zmysły nie pokazują całej prawdy o otaczającej rzeczywistości. Okazuje się, że istnieje coś więcej niż świat, który można zobaczyć. Nadchodzi w chwilach zwątpień czas, w którym można otworzyć się na obecność niewidzialnych istot z wyższych wymiarów, do których należą aniołowie. Młody organista i piękna tancerka dzięki szeptom anielskim doświadczyli wewnętrznej przemiany i doznali duchowego rozwoju. Uczucie miłości – obok wiary i nadziei – wyzwala z grzechu i przynosi przebaczenie.
Być może miłość wyczuwalna w szeptach anielskich jest zdolna ocalić ludzkie istoty od rozpaczy i nieistnienia? Cóż, o te i inne kwestie trzeba zapytać anioła, nie tylko dla dwojga.
LITERATURA:
Virtue D.:, „Anielska terapia. Uzdrawiające przesłania dotyczące każdego obszaru twojego życia”. Przeł. P. Lech. Warszawa 2013.
Słuchowisko radiowe „Anioł dla dwojga” Tomasza Mana uświadamia słuchaczom, że jednym ze szczególnych zadań aniołów jest wspieranie ludzkości w walce ze zgryzotami doczesności. Anioł bytujący na wieży kościelnej jest niewidzialny dla mieszkańców i słuchaczy, nie ma konkretnej fizycznej formy, ale z pewnością jest zbudowany z subtelnej energii, która wibruje na wyższym poziomie niż energia ludzka, dlatego przenika świat fizyczny, a także ma wgląd do ludzkiego umysłu. Współpraca z anielską istotą wnosi do życia bohaterów nowy wymiar: poznają prawdę o sobie i innych, uczą się wzajemnej akceptacji, dążą do emocjonalnego uzdrowienia i pielęgnacji poczucia szczęścia.
Aniołowie mogą kontaktować się za pomocą podmuchu wiatru, smugi światła, wirujących piórek, przekazów onirycznych snów, słów wypowiadanych przez innych ludzi, a także za pomocą wewnętrznego podszeptu. Anioły mają nieograniczone możliwości i dowolność w komunikowaniu się z człowiekiem. W tym przypadku ich inwencja jest nieograniczona. Amerykańska terapeutka Doreen Virtue w trakcie sesji terapeutycznych zaczęła pomagać klientom w usłyszeniu ich własnych aniołów. W jednym z rozdziałów książki poświęconej sposobom porozumiewania się z aniołami zanotowała taki przekaz od świetlistych istot: „Nie jest tak trudno złowić nas uchem, jeśli będziecie nas słuchali otwartym sercem. Przez większość czasu jesteśmy bliżej, niż możecie to sobie wyobrazić. Szept, myśli to jedyny sygnał, którego potrzebujemy z waszej strony, by nawiązać rozmowę. (…) Chcemy jedynie przynieść wam błogosławieństwa zrozumienia i nowe sposoby patrzenia na samych siebie” (Virtue 2013: 194).
W roli anioła wystąpił Stanisław Brudny, wszelkie jego szepty, czyli „echo w kościele”, są delikatne, spokojne, pełne zrozumienia i szacunku dla młodego chłopaka i zagubionej w świecie dziewczyny. Dialogi między aniołem a bohaterami w słuchowisku radiowym są prowadzone ze znakomitym wyczuciem tonacji i słowa. Umiejętnie dobrane tempo i ekspresja podszeptów trafnie uderza w nastroje pary. Poszczególne fragmenty słuchowiska są w różnej skali emocjonalnego napięcia, skomponowane jednak w przemyślaną całość, spójną tematycznie, znaczeniowo i brzmieniowo. Repetycje fraz anioła, ich rytmiczna struktura, bliskie są modlitwie, litanii czy też mantrze.
Stanisław Brudny stworzył postać dojrzałego anioła, który postrzega ludzkie życie nie z perspektywy pozorowanych zachowań i formalnego przestrzegania zasad, ale umiejętności pokonywania przeszkód i kształtowania psychiki za pomocą doświadczeń. Tytułowy „anioł dla dwojga” jest wyzwaniem dla tych dwojga, uczy jak można dostroić się do anielskiej energii, która oddziałuje na rzeczywistość i zmienia ludzki los. Szepty anioła w kościele, na ulicy, w domu czy w nocnym klubie, inspirują do pracy nad sobą i tworzeniem zmian w codzienności. Nigdy nie jest za późno na przybycie anioła w życiu. Co niemożliwe do osiągnięcia w wymiarze ludzkim, jest możliwe w tym anielskim. Naturalną skłonnością człowieka jest próba upraszczania świata, szukanie jednoznacznych definicji, rozstrzygających, najlepiej czarno-białych odpowiedzi. A przecież świat nie jest tak naprawdę oczywisty. Jakich zmysłów użyć, by poruszać się w nim mimo niejasności? Istnienie praw fizycznych nie oznacza wszak, że odpowiedź na pytanie o naturę rzeczy i ich sens leży w zasięgu ręki, wzroku czy słuchu. Jakie narządy zmysłów można więc wykorzystać do poznania „nieoczywistego”? Spektakl „Anioł dla dwojga” jest zaproszeniem do medytacji i wsłuchania się we własne wnętrze. Tylko w ten sposób można usłyszeć własnego anioła.
Przestrzeń katedry, modlitewne wyciszenie, wewnętrzne skupienie, wreszcie podniesienie wibracji za pomocą muzyki organowej, umożliwia nawiązania dialogu z aniołem. Wkraczający w życie tych dwojga anioł jest gotowy podnieść ich na duchu i przeprowadzić przez najtrudniejsze chwile w życiu. Jednym słowem, kiedy upada ludzka istota zawsze może ją ponieść szept anioła. Magia anioła między dwojgiem manifestuje się w ich życiu, a delikatne uzdrowienie obejmuje swą mocą cała sferę uczuciową, która dotychczas sprawiała młodym tak wiele trudności.
Młody i ambitny organista jest oddany pracy, spełnia wszelkie wymagania matki oraz żyje wedle mieszczańskich norm. Właściwie nie ma osobistego życia, a istnieje po to, aby spełniać oczekiwania innych. Jego świat ulega drastycznej zmianie, gdy poznaje młodą tancerkę z nocnego klubu. Fascynuje się dziewczyną, zaczyna interesować jej życiem, wreszcie zakochuje i śni o niej w nocy. Stopniowo jednak odkrywa, że jest „grzeszna” i sprowadza go na złą drogę – razem z nią pije alkohol, spóźnia do pracy, buntuje przeciwko matce, a także staje się tematem złośliwych plotek. Bartosz Porczyk jako organista pokazał przemianę młodego, naiwnego chłopaka w odpowiedzialnego i świadomego własnych wyborów mężczyznę. Za pomocą podszeptów anioła buduje związek, uczy się przebaczenia i sztuki miłości. Anioł pozwala mu dojrzewać i brać w ręce ster własnego życia. Także i młoda tancerka dzięki szeptom anioła znajduje siły, by wyzwolić się z „piekła” nocnego klubu i ciemnych interesów. Stopniowo zaczyna rozumieć, że doznania erotyczne nie są towarem, lecz darem dla ukochanego mężczyzny. Michalina Łabacz stworzyła portret kruchej i delikatnej kobiety, a za pomocą szeptów anioła – silnej i zdolnej do pokonywania wszelkich przeciwieństw losu.
Anioł „dla dwojga” rozumie odczuwane przez młodych obawy i brak pewności siebie, które spychają ich kroki na niewłaściwą drogę. Jednak za pomocą szeptów delikatnie stara się utrzymać ich z daleka od tego, co negatywne i kieruje ku prawdziwej, pozytywnej ścieżce przypisanej szczęśliwemu życiu – w końcu tych dwoje zamieszka na trzecim piętrze starej kamienicy i będzie nucić kołysanki do snu własnym dzieciom. Anielska istota utrzymuje wizję boskiego planu. Oznacza to, że nosi on wzorzec najwyższego potencjału, jaki można wykorzystać w życiu. Ona i On przechodzili trudny czas w życiu, obydwoje mieli do czynienia z nierozwiązywalnym problemem, a jednak świadomość tego, że istnieją aniołowie pozwoliła im na przezwyciężenie wszelkich trudności.
Słuchowisko „Anioł dla dwojga” to poruszająca historia o poszukiwaniu wzajemnej miłości, która jest darem niebios. Ludzkie zmysły nie pokazują całej prawdy o otaczającej rzeczywistości. Okazuje się, że istnieje coś więcej niż świat, który można zobaczyć. Nadchodzi w chwilach zwątpień czas, w którym można otworzyć się na obecność niewidzialnych istot z wyższych wymiarów, do których należą aniołowie. Młody organista i piękna tancerka dzięki szeptom anielskim doświadczyli wewnętrznej przemiany i doznali duchowego rozwoju. Uczucie miłości – obok wiary i nadziei – wyzwala z grzechu i przynosi przebaczenie.
Być może miłość wyczuwalna w szeptach anielskich jest zdolna ocalić ludzkie istoty od rozpaczy i nieistnienia? Cóż, o te i inne kwestie trzeba zapytać anioła, nie tylko dla dwojga.
LITERATURA:
Virtue D.:, „Anielska terapia. Uzdrawiające przesłania dotyczące każdego obszaru twojego życia”. Przeł. P. Lech. Warszawa 2013.
Tomasz Man: „Anioł dla dwojga”. Reżyseria: Tomasz Man. Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska. Muzyka: Sambor Dudziński. Obsada: Stanisław Brudny, Michalina Łabacz, Bartosz Porczyk. Premiera: 6.11.2022, Program 1 Polskiego Radia.
Foto: W. Kusiński
| Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |
 |
 |