ISSN 2658-1086
POLECAMY: WYSTAWA 'POMIĘDZY' KAMILA KUSKOWSKIEGO
A
A
A
Kamil Kuskowski „Pomiędzy”
Galeria Intymna Domu Oświatowego BŚ
Wystawa: 03.10-30.12.2024 r.
Wernisaż: 03.10.2024 r. godz. 17:00
Kuratorka: Ewa Kokot
Cykl prac artysty pod tytułem „Pomiędzy” oryginalnie zawiera zarówno obrazy, jak i obiekty. W ramach wystawy prezentowanej w Galerii Intymnej mamy okazję zobaczyć wybrane czarno-białe prace malarskie z tego zbioru. Pozwala to w jeszcze większym stopniu skupić się na problematyce strategii twórczej Kuskowskiego, który poprzez minimalistyczne podejście do medium malarstwa, poszukuje w nim raczej konceptualnych zależności i relacji, niż klasycznego „przedstawiania” czy „odzwierciedlania” rzeczywistości. Czerń i biel to dwie wartości, kontrastujące ze sobą, ale i dopełniające się wzajemnie. Yin i yang, znak równowagi, światło i ciemność… Autor nie narzuca odbiorcom i odbiorczyniom żadnej kulturowej interpretacji, stawiając na uniwersalny i obecny w wielu systemach filozoficznych, w pewnym sensie archetypowy, odbiór tych kolorów. Najważniejszym źródłem inspiracji Kuskowskiego są bowiem inni artyści.
Prace celowo włączają się w już istniejący dialog między wybitnymi polskimi artystami – Władysławem Strzemińskim, Kazimierzem Malewiczem i Katarzyną Kobro, którzy inspirowali nie tylko kolejne pokolenia twórców i twórczyń, ale i siebie wzajemnie. Tytułowe „Pomiędzy” to zatem rodzaj dyskusji z historią sztuki i koncepcjami, które współtworzą artystyczną wyobraźnię Kuskowskiego i zamysł całego zbioru. Zapożyczeniem ideowym z twórczości Strzemińskiego jest przede wszystkim idea „alfabetu Strzemińskiego”. Abstrakcje malarskie Kuskowskiego opierają się na kształcie liter (każdy obraz jest zatytułowany osobną literą alfabetu) i wynikającej z tych założeń geometrii – przewadze kwadratów i prostokątów oraz określonych proporcji. Kształt litery dzieli przestrzeń, wypełnioną dwoma kolorami, dzięki czemu zatraca się samo jej znaczenie. Staje się ona każdorazowo przestrzenią między czernią a bielą, płaszczyzną obrazu, potencjałem na abstrakcyjną treść, którą wnosi w całości odbierająca ten obraz osoba. Wypełnienie owego „pomiędzy” jest w pełni po stronie odbiorcy. „Alfabet Strzemińskiego” był narzędziem do badania zależności kompozycyjnych i tę tradycję kontynuuje również Kuskowski, pozostawiając odbiorcom i odbiorczyniom pole do gry, samemu będąc artystą-badaczem, który powołuje jej strukturę, zdając sobie sprawę z nieskończonych możliwości interpretacji. Kompozycja wynika z kształtu liter, a jednocześnie zatraca swoje właściwości na rzecz abstrakcji odbioru – trudno więc jednoznacznie klasyfikować dzieła Kuskowskiego jako wyłącznie abstrakcyjne. W tym znaczeniu, wpisuje się z założeniami, które podzielali Malewicz i Kobro – pierwszy, działając z czernią i bielą właśnie jako przejawem dążenia do oszczędności w użyciu środków wyrazu dla uzyskania maksymalnego otwarcia na znaczenia, druga – realizując podobne założenia dla form przestrzennych. Relacje wydarzające się pomiędzy wspomnianymi twórcą i twórczynią, pozwalają dostrzec ważną dyskusję na gruncie teorii sztuki oraz tego, w jaki sposób stymulować odbiór znaczeń i rozumienie minimalistycznej formy.
W tym punkcie prace Kuskowskiego spotykają się z wątkiem Miłoszowskim projektu „Pola widzenia książki – opowieści o ciszy”. Choć była to korespondencja stworzona przez kuratorkę wystawy, nie realna inspiracja twórcy, wyraźnie uwidacznia się wspólne pole poszukiwań – próba rozłożenia świata na czynniki pierwsze, obserwacja punktów zetknięcia i kontrastów. „Skały” vs „życie”, „stworzenie” vs „śmierć”, a także wiecznie powracające u Miłosza pytanie o piękno i jego doświadczanie. Tak jak Kuskowski próbuje połączyć to, co malarskie (sam fakt zetknięcia się płaszczyzn daje nam impuls do podziwiania obrazu jako obrazu malarskiego), z tym, co konceptualne (nasze myśli, które kreują sposób interpretacji, niebędący przecież elementem „alfabetu” czy języka malarskiego), tak Miłosz poszukuje połączeń między naturą, która otacza człowieka bez jego ingerencji, a tym, co wnosi do ludzkiego życia fakt doświadczania i kreowania znaczeń. Dwa drobne elementy łączące się w całość, dwa kontrastowe kolory – bez metafizyki, lecz w prostym zetknięciu się wrażenia z myślą.
KAMIL KUSKOWSKI – prowadzi działalność organizacyjną (m.in. kurator wystaw, komisarz konkursów, organizator sesji naukowych, egzaminator, członek jury konkursów plastycznych, m.in. Spojrzenia Nagroda Deutsche Banku, Warszawa; Konkurs Malarstwa im. E. Gepperta, Wrocław; Triennale Młodych, Orońsko; Przeciąg, Szczecin; Promocje, Legnica). Wielokrotnie nagradzany, m.in.: Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz nagroda Art & Business na 39. Biennale Malarstwa Bielska Jesień, Bielsko-Biała; wyróżnienie jury oraz nagroda Formatu 8 konkursu Malarstwa im. E. Gepperta we Wrocławiu; Nagroda Arteonu dla najlepszego artysty za rok 2008. Autor około 40 wystaw indywidualnych, brał udział w ponad stu wystawach zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Szczecinie, CSW „Zamek Ujazdowski” w Warszawie, Zachęta Sztuki Współczesnej w Szczecinie, Biuro Wystaw Artystycznych Galeria Bielska, Bielsko-Biała; Miejska Galeria Sztuki w Łodzi. Urodzony 16 lipca 1973 w Zakopanem, w roku 1992 ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem. W latach 1995-2000 – studia w Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego na Wydziale Tkaniny i Ubioru w Łodzi. W 2000 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem. W 2005 roku uzyskał stopień doktora w dziedzinie sztuk plastycznych (dyscyplina: sztuki piękne) na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W roku 2008 – stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk plastycznych (dyscyplina: sztuki piękne) na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W roku 2012 uzyskał tytuł profesora sztuk plastycznych. W latach 1999-2011 pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Od 2011 związany z Akademią Sztuki w Szczecinie pracuje na Wydziale Sztuki Mediów, Fotografii i Filmu Eksperymentalnego, gdzie prowadzi Pracownię Działań Audiowizualnych i Performatywnych. Członek Rady Doskonałości Naukowej.
Wystawa realizowana jest w ramach projektu „Pola widzenia książki – opowieści o ciszy”, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Kontakt:
Dom Oświatowy Biblioteki Śląskiej
ul. Francuska 12, 40-015 Katowice
tel.: (+48) 32 25 54 321
e-mail: domoswiatowy@bs.katowice.pl
https://www.tumblr.com/pwk-opowiesciociszy
Galeria Intymna Domu Oświatowego BŚ
Wystawa: 03.10-30.12.2024 r.
Wernisaż: 03.10.2024 r. godz. 17:00
Kuratorka: Ewa Kokot
„Albo nieme skały jak w pierwszym dniu stworzenia,
Albo życie, którego warunkiem śmierć,
I to upajające ciebie piękno”
Czesław Miłosz, „Nad strumieniem”, z tomu „To”, 2000, Warszawa.
Albo życie, którego warunkiem śmierć,
I to upajające ciebie piękno”
Czesław Miłosz, „Nad strumieniem”, z tomu „To”, 2000, Warszawa.
Cykl prac artysty pod tytułem „Pomiędzy” oryginalnie zawiera zarówno obrazy, jak i obiekty. W ramach wystawy prezentowanej w Galerii Intymnej mamy okazję zobaczyć wybrane czarno-białe prace malarskie z tego zbioru. Pozwala to w jeszcze większym stopniu skupić się na problematyce strategii twórczej Kuskowskiego, który poprzez minimalistyczne podejście do medium malarstwa, poszukuje w nim raczej konceptualnych zależności i relacji, niż klasycznego „przedstawiania” czy „odzwierciedlania” rzeczywistości. Czerń i biel to dwie wartości, kontrastujące ze sobą, ale i dopełniające się wzajemnie. Yin i yang, znak równowagi, światło i ciemność… Autor nie narzuca odbiorcom i odbiorczyniom żadnej kulturowej interpretacji, stawiając na uniwersalny i obecny w wielu systemach filozoficznych, w pewnym sensie archetypowy, odbiór tych kolorów. Najważniejszym źródłem inspiracji Kuskowskiego są bowiem inni artyści.
Prace celowo włączają się w już istniejący dialog między wybitnymi polskimi artystami – Władysławem Strzemińskim, Kazimierzem Malewiczem i Katarzyną Kobro, którzy inspirowali nie tylko kolejne pokolenia twórców i twórczyń, ale i siebie wzajemnie. Tytułowe „Pomiędzy” to zatem rodzaj dyskusji z historią sztuki i koncepcjami, które współtworzą artystyczną wyobraźnię Kuskowskiego i zamysł całego zbioru. Zapożyczeniem ideowym z twórczości Strzemińskiego jest przede wszystkim idea „alfabetu Strzemińskiego”. Abstrakcje malarskie Kuskowskiego opierają się na kształcie liter (każdy obraz jest zatytułowany osobną literą alfabetu) i wynikającej z tych założeń geometrii – przewadze kwadratów i prostokątów oraz określonych proporcji. Kształt litery dzieli przestrzeń, wypełnioną dwoma kolorami, dzięki czemu zatraca się samo jej znaczenie. Staje się ona każdorazowo przestrzenią między czernią a bielą, płaszczyzną obrazu, potencjałem na abstrakcyjną treść, którą wnosi w całości odbierająca ten obraz osoba. Wypełnienie owego „pomiędzy” jest w pełni po stronie odbiorcy. „Alfabet Strzemińskiego” był narzędziem do badania zależności kompozycyjnych i tę tradycję kontynuuje również Kuskowski, pozostawiając odbiorcom i odbiorczyniom pole do gry, samemu będąc artystą-badaczem, który powołuje jej strukturę, zdając sobie sprawę z nieskończonych możliwości interpretacji. Kompozycja wynika z kształtu liter, a jednocześnie zatraca swoje właściwości na rzecz abstrakcji odbioru – trudno więc jednoznacznie klasyfikować dzieła Kuskowskiego jako wyłącznie abstrakcyjne. W tym znaczeniu, wpisuje się z założeniami, które podzielali Malewicz i Kobro – pierwszy, działając z czernią i bielą właśnie jako przejawem dążenia do oszczędności w użyciu środków wyrazu dla uzyskania maksymalnego otwarcia na znaczenia, druga – realizując podobne założenia dla form przestrzennych. Relacje wydarzające się pomiędzy wspomnianymi twórcą i twórczynią, pozwalają dostrzec ważną dyskusję na gruncie teorii sztuki oraz tego, w jaki sposób stymulować odbiór znaczeń i rozumienie minimalistycznej formy.
W tym punkcie prace Kuskowskiego spotykają się z wątkiem Miłoszowskim projektu „Pola widzenia książki – opowieści o ciszy”. Choć była to korespondencja stworzona przez kuratorkę wystawy, nie realna inspiracja twórcy, wyraźnie uwidacznia się wspólne pole poszukiwań – próba rozłożenia świata na czynniki pierwsze, obserwacja punktów zetknięcia i kontrastów. „Skały” vs „życie”, „stworzenie” vs „śmierć”, a także wiecznie powracające u Miłosza pytanie o piękno i jego doświadczanie. Tak jak Kuskowski próbuje połączyć to, co malarskie (sam fakt zetknięcia się płaszczyzn daje nam impuls do podziwiania obrazu jako obrazu malarskiego), z tym, co konceptualne (nasze myśli, które kreują sposób interpretacji, niebędący przecież elementem „alfabetu” czy języka malarskiego), tak Miłosz poszukuje połączeń między naturą, która otacza człowieka bez jego ingerencji, a tym, co wnosi do ludzkiego życia fakt doświadczania i kreowania znaczeń. Dwa drobne elementy łączące się w całość, dwa kontrastowe kolory – bez metafizyki, lecz w prostym zetknięciu się wrażenia z myślą.
KAMIL KUSKOWSKI – prowadzi działalność organizacyjną (m.in. kurator wystaw, komisarz konkursów, organizator sesji naukowych, egzaminator, członek jury konkursów plastycznych, m.in. Spojrzenia Nagroda Deutsche Banku, Warszawa; Konkurs Malarstwa im. E. Gepperta, Wrocław; Triennale Młodych, Orońsko; Przeciąg, Szczecin; Promocje, Legnica). Wielokrotnie nagradzany, m.in.: Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz nagroda Art & Business na 39. Biennale Malarstwa Bielska Jesień, Bielsko-Biała; wyróżnienie jury oraz nagroda Formatu 8 konkursu Malarstwa im. E. Gepperta we Wrocławiu; Nagroda Arteonu dla najlepszego artysty za rok 2008. Autor około 40 wystaw indywidualnych, brał udział w ponad stu wystawach zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Szczecinie, CSW „Zamek Ujazdowski” w Warszawie, Zachęta Sztuki Współczesnej w Szczecinie, Biuro Wystaw Artystycznych Galeria Bielska, Bielsko-Biała; Miejska Galeria Sztuki w Łodzi. Urodzony 16 lipca 1973 w Zakopanem, w roku 1992 ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem. W latach 1995-2000 – studia w Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego na Wydziale Tkaniny i Ubioru w Łodzi. W 2000 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem. W 2005 roku uzyskał stopień doktora w dziedzinie sztuk plastycznych (dyscyplina: sztuki piękne) na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W roku 2008 – stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk plastycznych (dyscyplina: sztuki piękne) na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W roku 2012 uzyskał tytuł profesora sztuk plastycznych. W latach 1999-2011 pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Od 2011 związany z Akademią Sztuki w Szczecinie pracuje na Wydziale Sztuki Mediów, Fotografii i Filmu Eksperymentalnego, gdzie prowadzi Pracownię Działań Audiowizualnych i Performatywnych. Członek Rady Doskonałości Naukowej.
Tekst towarzyszący wystawie: Anna Duda
Wystawa realizowana jest w ramach projektu „Pola widzenia książki – opowieści o ciszy”, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Kontakt:
Dom Oświatowy Biblioteki Śląskiej
ul. Francuska 12, 40-015 Katowice
tel.: (+48) 32 25 54 321
e-mail: domoswiatowy@bs.katowice.pl
https://www.tumblr.com/pwk-opowiesciociszy
Materiały nadesłane przez organizatorów.
„artPAPIER” objął projekt patronatem medialnym.
„artPAPIER” objął projekt patronatem medialnym.
| Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |
 |
 |