MIŁOŚĆ ZZA GROBU (LORD GRAVESTONE. WYDANIE ZBIORCZE)
A
A
A
Wrzosowiska Dartmoor, marzec 1823. W księżycową noc sir John Gravestone, razem z wiernym Tibbettem, rusza tropem wilkołaka, który ponoć grasuje w okolicy. Pokryty srebrem bełt wystrzelony z kuszy protagonisty trafia ryczącego lykantropa, którym de facto okazuje się (przebrany w wilczą skórę) wielebny Sheridan, próbujący wzbudzić trwogę w sercach wiernych i sprowadzić rozproszoną kościelną trzodę na drogę łaski. Ale jak wkrótce się przekonamy, na świecie nie brakuje także prawdziwych dzieci nocy, o czym może zaświadczyć (rezydujący w Rzymie) ojciec Teofil, czyli etatowy egzorcysta Stolicy Piotrowej. Warto podkreślić, że pokancerowany duchowny (pełniący obowiązki narratora) tak naprawdę nazywa się Aleister Gravestone i jest wujem protagonisty. Co więcej, wojowniczy zakonnik razem ze swoim bratem, Lutherem (anglikańskim pastorem i ojcem Johna), dzielnie stawiał czoło siłom ciemności, których emisariuszami byli uzdolniony muzycznie książę Acheron oraz uwodzicielska Camilla von Holbein, czyli wampiryczne duo gustujące w ludzkiej krwi.
Choć od tragicznej śmierci Luthera minęło wiele lat, John (dodatkowo straumatyzowany gwałtownym zgonem matki) postanawia kontynuować dzieło rodzica i walczyć z siłami mroku. Zanim jednak uda się na kontynent, pragnie poślubić ukochaną Mary. I tu zaczynają się prawdziwe kłopoty: kameralną uroczystość przerywa nienawistny ojciec panny młodej, doprowadzając do konfrontacji, w wyniku której Gravestone trafia na stryczek. Cały wic polega jednak na tym, że śmierć w objęciach konopnej pętli to dopiero początek perypetii Johna, na którego ząbki (skądinąd i tak już spiczaste) ostrzy sobie… Camilla.
„Szkarłatny pocałunek”, „Ostatni wilk z Alby” oraz „Cesarz popiołów” to trzy odsłony cyklu „Lord Gravestone”, którego zbiorcze wydanie mamy okazję poznać dzięki wydawnictwu Scream Comics. Obficie przetykany retrospekcjami tryb narracji; mocno zniuansowane dramatis personae; przekonująco ukazane relacje uczuciowe na linii John-Mary i John-Camilla oraz wartkie tempo akcji niepozbawionej gotycko-romantycznego dreszczyku: ot, bardzo udana scenopisarska robota, za którą odpowiada Jérôme Le Gris. Z kolei skrupulatnie oddane topografie zmieniających się scenerii (między innymi plenery Kornwalii czy Szkocji); krwiste sceny pojedynków; subtelna erotyka oraz odpowiednia dawka mroku (barwną dominantą pozostają szarości oraz chłodny błękit) to atuty ilustracji Nicolasa Sinera, zapewniających płynne zanurzenie w tej klimatycznej historii o dwoistości ludzkiej natury, poświęceniu, zdradzie, odkupieniu i przebaczeniu.
Jeśli miło wspominacie lekturę tomu „Horacio d’Alba” (czyli kolejnego udanego dzieła spółki Le Gris-Siner); cenicie prozę Brama Stokera oraz Josepha Sheridana Le Fanu; a dodatkowo dobrze bawiliście się/bawiłyście się na seansie „Van Helsinga” (2004) Stephena Sommersa, zebrane przygody Lorda Gravestone’a nie przyniosą wam rozczarowania.
Choć od tragicznej śmierci Luthera minęło wiele lat, John (dodatkowo straumatyzowany gwałtownym zgonem matki) postanawia kontynuować dzieło rodzica i walczyć z siłami mroku. Zanim jednak uda się na kontynent, pragnie poślubić ukochaną Mary. I tu zaczynają się prawdziwe kłopoty: kameralną uroczystość przerywa nienawistny ojciec panny młodej, doprowadzając do konfrontacji, w wyniku której Gravestone trafia na stryczek. Cały wic polega jednak na tym, że śmierć w objęciach konopnej pętli to dopiero początek perypetii Johna, na którego ząbki (skądinąd i tak już spiczaste) ostrzy sobie… Camilla.
„Szkarłatny pocałunek”, „Ostatni wilk z Alby” oraz „Cesarz popiołów” to trzy odsłony cyklu „Lord Gravestone”, którego zbiorcze wydanie mamy okazję poznać dzięki wydawnictwu Scream Comics. Obficie przetykany retrospekcjami tryb narracji; mocno zniuansowane dramatis personae; przekonująco ukazane relacje uczuciowe na linii John-Mary i John-Camilla oraz wartkie tempo akcji niepozbawionej gotycko-romantycznego dreszczyku: ot, bardzo udana scenopisarska robota, za którą odpowiada Jérôme Le Gris. Z kolei skrupulatnie oddane topografie zmieniających się scenerii (między innymi plenery Kornwalii czy Szkocji); krwiste sceny pojedynków; subtelna erotyka oraz odpowiednia dawka mroku (barwną dominantą pozostają szarości oraz chłodny błękit) to atuty ilustracji Nicolasa Sinera, zapewniających płynne zanurzenie w tej klimatycznej historii o dwoistości ludzkiej natury, poświęceniu, zdradzie, odkupieniu i przebaczeniu.
Jeśli miło wspominacie lekturę tomu „Horacio d’Alba” (czyli kolejnego udanego dzieła spółki Le Gris-Siner); cenicie prozę Brama Stokera oraz Josepha Sheridana Le Fanu; a dodatkowo dobrze bawiliście się/bawiłyście się na seansie „Van Helsinga” (2004) Stephena Sommersa, zebrane przygody Lorda Gravestone’a nie przyniosą wam rozczarowania.
Jérôme Le Gris, Nicolas Siner: „Lord Gravestone. Wydanie zbiorcze” („Lord Gravestone. 1 – Le Baiser Rouge, 2 – Le Dernier Loup d’Alba, 3 – L’empereur des cendres”).Tłumaczenie: Jacek Bartecki. Scream Comics. Łódź 2024.
Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |