ISSN 2658-1086
8 BIT
A
A
A
Projekcja filmu Marcina Ramockiego i Justina Strawhanda
„8 BIT” – dokument o sztuce i grach wideo
11 czerwca 2008 roku w krakowskim Bunkrze Sztuki odbędzie się polska premiera filmu „8 BIT”. Będzie to kolejny po nowojorskim Muzeum Sztuki Współczesnej pokaz filmu Marcina Ramockiego i Justina Strawhanda.
Następne pokazy odbędą się 12 czerwca w Centrum Sztuki Filmowej w Katowicach oraz 30 czerwca z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie.
„8 BIT” odkrywa historię artystów i gier wideo. Jako melanż dokumentu i sztuki prezentuje analizę wczesnej kultury hakerów, muzyków, artystów i programistów, którzy określają nowy cel sprzętu komputerowego, modyfikują istniejące gry oraz tworzą zupełnie nowe. Eksponuje on kulturowe rozgałęzienia ścieżek, jakimi podążają gry video i ich twórcy, sygnalizując narodziny nowej społecznej i artystycznej rzeczywistości.
Film krótko przedstawia historię gier wideo, rozwój techniki, zainteresowania twórców, proces tworzenia muzyki oraz źródło, z którego płyną inspiracje dla tych działań. Reżyserzy przedstawiają zagadnienie 8 bitów wielopłaszczyznowo. Filmują halę koncertową wypełnioną po brzegi zapaleńcami uzbrojonymi tylko w Gameboy’e Nintendo. Fascynaci przerabiają starożytne Atari na videosyntezatory. Ich fascynację Pac Manem i Mario Bros można porównać do fascynacji Warhola postacią Marilyn Monroe. Kręcony w Nowym Jorku, Los Angeles, Paryżu oraz Tokio, „8 Bit" prezentuje globalną perspektywę artystycznego podejścia tych, którzy dorastali grając w pierwsze gry video na konsolach Atari i Comodore 64. Kultura „8 Bitowa” zbiera odpadki pozostałe po erze Atari do inspiracji i jako tani materiał - częściowo nostalgia, częściowo odrzucenie zaawansowanej technologii. Kultura 8 bitów odnajduje swój głos poprzez badanie i wykorzystywanie starych technologii i starożytnych komputerów mniej potężnych niż dzisiejsze kalkulatory. To są oznaki nowego kulturowego fenomenu pochłaniającego świat.
„8 BIT” wkracza w świat ludzi nowej generacji, pierwszego pokolenia ludzi wychowanych na grach. Fascynaci uzależnieni od gier video, tworzą je, wykorzystują współczesną technologię dla wskrzeszenia nieśmiertelnych dźwięków chipów i doskonalenia przestrzeni gier. Artyści chcą mieć wpływ na kształt świata gry i nad nim panować. Jest to pierwszy film, który w sposób tak dokładny przedstawił świat gier video i wskazał na głębokie powiązania ze światem sztuki. Ograniczenia techniczne jakie nakłada na artystów praca ze starym sprzętem, będącym dla nich jednocześnie inspiracją, są dla nich dodatkowym wyzwaniem. Film zwraca uwagę na subkulturę, która wcześniej nie była doceniana pod względem artystycznym, przedstawia wcześniej nieznany, nowy, synkretyczny a zarazem nieograniczony rodzaj sztuki.
Barbara London, kurator Muzeum Sztuki Współczesnej określa „8 BIT” jako dokumentację relatywnie współczesnej historii sztuki opartej na grach video, a jednocześnie sugeruje, że błazeństwo post generacji gier video kieruje się w stronę niezbadanych wód historii sztuki XXI wieku. Wymowę tego filmu można interpretować jako spostrzeżenie i sygnał pojawienia się zjawiska przenikania sztuki z grami video. Jest on w pewien sposób pytaniem o granicę pomiędzy tymi dziedzinami. Pytaniem o to czy gra, jako twórczość oparta o ścisłe reguły tworzenia, ukazująca zamysł twórcy i będąca materialnym śladem jego wyobraźni, a przez to patrzenia na świat, nie jest już wytworem artystycznym
Ramocki tworzy obraz kultury „8-bitowej” poprzez przeplatanie ze sobą zawiłych historii cyfrowych sztuczek szczerych wywiadów z pionierami sztuki i teorii, dzikich koncertów gier video i najbardziej rzucających się w oczy i najlepszych cyfrowych dzieł sztuki powstających obecnie.
„8 BIT” – dokument o sztuce i grach wideo
11 czerwca 2008 roku w krakowskim Bunkrze Sztuki odbędzie się polska premiera filmu „8 BIT”. Będzie to kolejny po nowojorskim Muzeum Sztuki Współczesnej pokaz filmu Marcina Ramockiego i Justina Strawhanda.
Następne pokazy odbędą się 12 czerwca w Centrum Sztuki Filmowej w Katowicach oraz 30 czerwca z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie.
„8 BIT” odkrywa historię artystów i gier wideo. Jako melanż dokumentu i sztuki prezentuje analizę wczesnej kultury hakerów, muzyków, artystów i programistów, którzy określają nowy cel sprzętu komputerowego, modyfikują istniejące gry oraz tworzą zupełnie nowe. Eksponuje on kulturowe rozgałęzienia ścieżek, jakimi podążają gry video i ich twórcy, sygnalizując narodziny nowej społecznej i artystycznej rzeczywistości.
Film krótko przedstawia historię gier wideo, rozwój techniki, zainteresowania twórców, proces tworzenia muzyki oraz źródło, z którego płyną inspiracje dla tych działań. Reżyserzy przedstawiają zagadnienie 8 bitów wielopłaszczyznowo. Filmują halę koncertową wypełnioną po brzegi zapaleńcami uzbrojonymi tylko w Gameboy’e Nintendo. Fascynaci przerabiają starożytne Atari na videosyntezatory. Ich fascynację Pac Manem i Mario Bros można porównać do fascynacji Warhola postacią Marilyn Monroe. Kręcony w Nowym Jorku, Los Angeles, Paryżu oraz Tokio, „8 Bit" prezentuje globalną perspektywę artystycznego podejścia tych, którzy dorastali grając w pierwsze gry video na konsolach Atari i Comodore 64. Kultura „8 Bitowa” zbiera odpadki pozostałe po erze Atari do inspiracji i jako tani materiał - częściowo nostalgia, częściowo odrzucenie zaawansowanej technologii. Kultura 8 bitów odnajduje swój głos poprzez badanie i wykorzystywanie starych technologii i starożytnych komputerów mniej potężnych niż dzisiejsze kalkulatory. To są oznaki nowego kulturowego fenomenu pochłaniającego świat.
„8 BIT” wkracza w świat ludzi nowej generacji, pierwszego pokolenia ludzi wychowanych na grach. Fascynaci uzależnieni od gier video, tworzą je, wykorzystują współczesną technologię dla wskrzeszenia nieśmiertelnych dźwięków chipów i doskonalenia przestrzeni gier. Artyści chcą mieć wpływ na kształt świata gry i nad nim panować. Jest to pierwszy film, który w sposób tak dokładny przedstawił świat gier video i wskazał na głębokie powiązania ze światem sztuki. Ograniczenia techniczne jakie nakłada na artystów praca ze starym sprzętem, będącym dla nich jednocześnie inspiracją, są dla nich dodatkowym wyzwaniem. Film zwraca uwagę na subkulturę, która wcześniej nie była doceniana pod względem artystycznym, przedstawia wcześniej nieznany, nowy, synkretyczny a zarazem nieograniczony rodzaj sztuki.
Barbara London, kurator Muzeum Sztuki Współczesnej określa „8 BIT” jako dokumentację relatywnie współczesnej historii sztuki opartej na grach video, a jednocześnie sugeruje, że błazeństwo post generacji gier video kieruje się w stronę niezbadanych wód historii sztuki XXI wieku. Wymowę tego filmu można interpretować jako spostrzeżenie i sygnał pojawienia się zjawiska przenikania sztuki z grami video. Jest on w pewien sposób pytaniem o granicę pomiędzy tymi dziedzinami. Pytaniem o to czy gra, jako twórczość oparta o ścisłe reguły tworzenia, ukazująca zamysł twórcy i będąca materialnym śladem jego wyobraźni, a przez to patrzenia na świat, nie jest już wytworem artystycznym
Ramocki tworzy obraz kultury „8-bitowej” poprzez przeplatanie ze sobą zawiłych historii cyfrowych sztuczek szczerych wywiadów z pionierami sztuki i teorii, dzikich koncertów gier video i najbardziej rzucających się w oczy i najlepszych cyfrowych dzieł sztuki powstających obecnie.
| Zadanie dofinansowane ze środków budżetu Województwa Śląskiego. Zrealizowano przy wsparciu Fundacji Otwarty Kod Kultury. |
 |
 |