ISSN 2658-1086

1 października 19 (379) / 2019

• Kamila Czaja

  PRZYJACIELSKA LEKTURA (KELLSEY MILLER: 'PRZYJACIELE. TEN O NAJLEPSZYM SERIALU NA ŚWIECIE')

  Książka Miller wypada trochę jak serial, któremu została poświęcona – ale nie tyle w braku odwagi społecznej, co w zaletach. Jest miło. Dowcipnie, czasem ironicznie, ale nie za ostro. A znajomość pewnych serialowych mechanizmów nie powinna nikomu odebrać radości oglądania. Wręcz przeciwnie.
  
• Dominika Polok

  CIERNIE (AD ASTRA)

  Scenograficznie „Ad Astra” okazuje się arcydziełem. Bohaterowie są zanurzeni w najnowszej technologii; nie stanowi ona dolepionych gadżetów, tylko zupełnie naturalny element tych czasów. Ton i atmosferę nadaje jednak wspaniała estetyka retro-futuro, od detali w rodzaju ochronnych czapek pod hełm, po betonowe, brutalistyczne wnętrza.
  
• Ada Ryłko

  Z TEORII KINA: JAK NAJBLIŻEJ ŻYCIA. O SENSUALNOŚCI KINA

  Współcześni filmowcy-esteci, wykorzystujący synestezyjny potencjał filmowego medium oraz fakt, że widz zdolny jest do somatycznego odbioru obrazu filmowego, wcale nie potrzebując do tego technik kina 5D, przypominają nam, że do kina można chodzić nie tylko po to, by śledzić porywające historie, ale także po to, by przeżywać.
  
• Marek S. Bochniarz

  FESTIWALOZA #1 DRAPIEŻNOŚĆ NASZEGO WIEKU (KONIEC MIŁOŚCI)

  „Koniec miłości” to obok „Boga fortepianu” Itaya Tala i „Echa” duetu Assaf Snir – Amikam Kovner jedna z najlepszych współczesnych izraelskich psychodram. Piszę „izraelskich” z premedytacją – bo choć zrealizowany we Francji, film Rafael opisuje tak bardzo charakterystyczne dla Żydów doświadczenie migracji i osamotnienia, które obecnie stało się już doświadczeniem powszechnym.
  

Zrealizowano dzieki wsparciu finansowemu: Samorzadu Województwa Slaskiego, Fundacji - Otwarty Kod Kultury